بسم الله الرّحمن الرّحیم
يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اسْتَعِينُوا بِالْصَّبْرِ والصَّلَو ةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الْصَّابِرِينَ.
ای افرادی که ایمان آورده اید، از صبر (و استقامت) و نماز، کمک بگیرید، زیرا خداوند با صابران است.
سورۀ بقره - آیۀ153
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
از آنجا که در آیات گذشته سخن از تعلیم و تربیت و ذکر و شکر بود، و با توجه به معنى بسیار وسیعى که این مفاهیم دارند، و غالب دستورات دینى را در بر مى گیرند در اولین آیه مورد بحث، سخن از صبر و پایدارى به میان مى آورد، که بدون آن، مفاهیم گذشته هرگز تحقق نخواهد یافت.
نخست مى فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده اید از صبر و نماز کمک بگیرید» بگیرید
و با این دو نیرو (استقامت و توجه به خدا) به جنگ مشکلات و حوادث سخت بروید که پیروزى از آن شما است، «زیرا خداوند با صابران است»
به عکس آنچه بعضى تصور مى کنند، "صبر"، هرگز به معنى تحمل بدبختى ها و تن دادن به ذلت و تسلیم در برابر عوامل شکست نیست، بلکه صبر و شکیبائى به معنى پایدارى و استقامت در برابر هر مشکل و هر حادثه است.
لذا بسیارى از علماى اخلاق براى "صبر"، سه شاخه ذکر کرده اند:
صبر بر اطاعت، یعنى مقاومت در برابر مشکلاتى که در راه طاعت وجود دارد.
صبر بر معصیت، یعنى ایستادگى در برابر انگیزه هاى گناه و شهوات سرکش و طغیانگر.
و صبر بر مصیبت، یعنى پایدارى در برابر حوادث ناگوار و عدم خود باختگى و شکست روحى و ترک جزع و فزع.
کمتر موضوعى را مى توان در قرآن یافت که مانند "صبر" تکرار و مورد تأکید قرار گرفته باشد، در قرآن مجید حدود هفتاد مورد از "صبر" سخن به میان آمده که بیش از ده مورد از آن به شخص پیامبر(صلّی الله علیه وآله) اختصاص دارد.
تاریخ مردان بزرگ گواهى مى دهد: یکى از عوامل مهم یا مهم ترین عامل پیروزى آنان استقامت و شکیبائى بوده است، افرادى که از این صفت بى بهره اند در گرفتارى ها بسیار زود از پا در مى آیند و مى توان گفت: نقشى را که این عامل در پیشرفت افراد و جامعه ها ایفا مى کند، نه فراهم بودن امکانات دارد و نه استعداد و هوش و مانند آن.
به همین دلیل در قرآن مجید روى این موضوع با مؤکدترین بیان تکیه شده است، آنجا که مى گوید: «صابران، پاداش خود را بى حساب مى گیرند»
شهر تاریخی ندوشن
شهرستان میبد - استان یزد
اجرای برنامه در فروردین1393
ندوشن، شهر نه چندان کوچکی است که بافت آن، تماماً تاریخی و سنّتی می باشد و بر خلاف شهرهای دیگر، برای دیدن ساختمان های امروزی، باید زمانی را اختصاص داد تا یافت شو. دفقط بیش سی و دو بنای تاریخی در این شهر به ثبت رسیده است که شامل مساجد، آب انبارها، قلعه ها، بادگیرها، خانه های تاریخی می باشد. با این اوصاف شما کوچه ای را در این شهر پیدا نمی کنید که در آن اثری از بناهای تاریخی نباشد. بدون شک، مهمترین جاذبۀ تاریخی این شهر، منار جنبان می باشد.
ندوشن، علی رغم بافت زیبا، یک دست و منحصر به فردش، به سبب فاصلۀ زیادش با جادۀ اصلی و ترانزیتی، جای خالی گردشگران را احساس می کند. ندوشن، این ظرفیت را دارد که اهالی هنرِ معماری و علاقمندان به آثار تاریخی را به وَجد آورد؛ اما ای کاش معرفی بیشتری از این شهر شود، چه اینکه در استان یزد، رقبای بزرگ توریستی برای این شهر محسوب می شوند که در کنار جادۀ اصلی قرار دارند و به راحتی در دسترس گردشگران می باشند.
این شهر، در غرب استان یزد و در شهرستان صدوق، به مرکزیت اشکذر، واقع شده است.
یک بنای تاریخی در جادۀ ندوشن
خانۀ تاریخی حاجی صادق
قلعه سفید، که بر روی تپه ای مشرف بر شهر واقع شده است.
دورنمای زیبای ندوشن
حسینیۀ تاریخی ندوشن
منار جنبان ندوشن
دربند سر پل خواجه
قلعۀ ایها
آب انبار میدادون
برج حاجی جلال
مسجد آمنه گل
طبیعت ندوشن
و اما در پایان...
پیامبر خدا(صلّی الله علیه وآله) روزی به جبرئیل فرمود: مرا پند ده. جبرئیل گفت ای محمّد، هرچه خواهی زندگی کن که به راستی سرانجام خواهی مرد؛ هرچه را که می خواهی دوست بدار که همانا سرانجام از آن جدا خواهی شد؛ و هر کاری را که دوست داری انجام بده که بی گمان جزای کردارت را خواهی دید.
فرازی از دعای جوشَن کبیر که خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
...یا مُقیلَ العَثَرات: ای خدایی که از لغزش های بندگان، گذشت می کنی.
...یا ساتِرَ العَورات: ای خدایی که عیب ها را می پوشانی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
یا مَن تَحَمَّدَ إلَی خَلقِهِ بِحُسنِ التَّجاوُز، وَ یا مَن عَوَّدَ عِبادَهُ قَبولَ الإنابَة، وَ یا مَنِ استَصلَحَ فاسِدَهُم بالتّوبَه، وَ یا مَن رَضِیَ مِن فِعلِهِم بالیَسیر، وَ یا مَن کافِی قَلیلَهُم بالکَثیر...أتوبُ إلَیکَ فی مَقامی هَذا تَوبَةَ نادِمٍ عَلَی ما فَرَطَ مِنهُ مَشفِقٍ مِمّا إجتَمَعَ عَلَیهِ، خالِصِ الحَیاءِ مِمّا وَقَعَ فِیهِ.
خدایا، بندگانت باید شکر تو را دائماً به جا آورند، زیرا تو از خطاهای آنان به خوبی گذشت می کنی.
خدایا، تو بندگانت را عادت داده ای به این که اگر توبه کنند، توبۀ آن ها پذیرفته می شود.
خدایا، تو اعمال و کردار زشت و ناپسند بندگانت را به واسطۀ ندامت و پشیمانی آن ها، اصلاح می کنی.
خدایا، تو با عمل اندک و قلیل بندگانت خرسند می شوی و برای آن اعمال کم، پاداش زیادی عطا می کنی.
پس ای خدای من؛ اینک می گویم: که از گذشته ها پشیمانم و از بار گرانی که بر دوش خود احساس می کنم، هراسانم و از آن چه گرفتار آن شده ام، سخت شرمسارم.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان یزد، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.