روستای دگاگا - سقز

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«وَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآیاتِنا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِى الظُّلُماتِ مَن يَشإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَى‏ صِراطٍ مُّسْتَقِيمٍ‏.»

کسانی که آیه ها و نشانه های ما را دروغ می دانند، کر و لال هایی هستند که در ظلمت ها و تاریکی های گمراهی، غوطه ور هستند. خدا هرکه را نالایق بداند، به حال خودش رها می کند و هر که را لایق بداند، در راه درست زندگی و صراط مستقیم، قرار می دهد.

سوره أنعام - آیه39

نکاتی اجمالی در مورد آیه:

این آیه، به بحث منکران لجوج مى پردازد و آثار تکذیب الهى، در روح و جانشان را بیان مى کند. آن ها، نه گوش شنوایى دارند که حقایق را بشنوند، و نه زبان حق گویى دارند که اگر حقیقتى را درک کردند، براى دگران بازگو کنند؛ و چون ظلمت و تاریکیِ خودخواهى و خودپرستى و لجاجت و جهل، گرداگرد آن ها را فرا گرفته است، نمى توانند چهرۀ حقایق را ببینند.

پیام های آیه:

كفر و عناد، تاریكى و ظلمتى است كه سبب محروم شدن انسان، از بهره گیرى از ابزار شناخت مى شود. «كذّبوا...صمّ و بكمٌ فى الظلمات»

نتیجۀ تكذیب آیات الهى، گمراه شدن و قهر الهى است. «كذّبوا...یضلله»

حركت در راه مستقیم، گوش شنوا و زبان حقگو و روشنایىِ درون مى خواهد. «یجعله على صراط مستقیم»

 

 

روستای دگاگا

سقز - استان کردستان

زمان اجرای برنامه: شهریور1396

روستای دگاگا، با ارتفاع 1730متر، در یک منطقۀ زیبای نیمه جنگلی قرار دارد. این روستا، در حاشیۀ جادۀ مریوان-سقز، واقع شده است. فاصلۀ این روستا تا سقز، 45کیلومتر و تا مریوان، 74کیلومتر می باشد.

من در سفر خودم به استان کردستان، مریوان را به سمت سقز، ترک کردم و در میانۀ راه، توقفی یک ساعته در روستای دگاگا داشتم.

 

موقعیت "روستای دگاگا" بر روی نقشه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

معماری زیبای خانه های روستا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بچه های نازنین و دوست داشتنی روستا هم سوژۀ عکاسی من شدند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

رودی که در مجاورت روستای دگاگا، جریان دارد.

 

 

 

 

 

تابلوی ورودی روستا

و اما در پایان...

یک جرعه معرفت...

امام سجاد(علیه السلام) فرمودند:

«مردم روزگار ما، شش دسته اند: شیر؛ گرگ؛ روباه؛ سگ؛ خوک؛ گوسفند. اما شیر، آن پادشاهانی هستند که دوست دارند، پیروز شوند و شکست نخورند. اما گرگ، آن بازرگانان و تُجّاری هستند که وقتی خرید می کنند، از کالا خرده می گیرند و هرگاه جنسی را می فروشند، آن را ستایش و مدح می کنند. اما روباه، آن ها کسانی هستند که از دین خدا نان می خورند، اما در دل، دین را قبول ندارند. اما سگ، کسانی هستند که با زبانشان، به مردم غرّش می کنند و مردم از ترس زبان تند و بد آن ها، به آن ها احترام می کنند. اما خوک، آن ها کسانی هستند که خوی زنانه دارند و هر که آن ها را به هر کار زشتی دعوت کند، می پذیرند و نه نمی گویند. اما گوسفند، آن ها مؤمنان هستند که موهای آن ها چیده شده و گوشت هایشان خورده شده و استخوان هایشان شکسته شده است. پس چه کند گوسفندی که در میان شیر و گرگ و روباه و سگ و خوک، گرفتار است؟!»

فرازی از "دعای اعمال شب جمعه": (کتاب مفاتیحُ الجِنان)

«إنِّى لَم آتِکَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صالِحٍ عَمِلتُهُ...أتَيتُکَ مُقِرّاً عَلَىٰ نَفسِى بِالْإِسائَةِ وَ الظُّلمِ، مُعتَرِفاً بِأَن لَا حُجَّةَ لِی وَ لا عُذرَ؛ أتَيتُکَ أرجُو عَظِيمَ عَفوِکَ الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخاطِئِينَ.»

بارخدایا؛ من به پشتوانۀ عمل شایسته ای که انجام داده ام، به پیشگاهت نیامده ام، بلکه به درگاهت آمده ام درحالی که به خرابیِ نفسم و بدی و ظلمی که مرتکب شده ام، اقرار می کنم و هیچ عذر مُوَجّهی، برای این خطاهایم، ندارم. امیدوارم و دلخوشم از آن عفو عظیمت که شامل حال خطاکاران می شود.

فرازی از "کتاب صَحیفۀ سجّادیّه" که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

«وَ ارْحَم بِالْقُرآنِ فی مَوْقِفِ الْعَرضِ عَلَيْکَ ذُلَّ مَقامِنا، وَ ثَبِّت بِهِ عِندَ اضْطِرابِ جِسرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الْمَجازِ عَلَيْها زَلَلَ أَقدَامِنا، وَ نَوِّر بِهِ قَبلَ الْبَعثِ سُدَفَ قُبُورِنا، وَ نَجِّنا بِهِ مِن كُلِّ كَربٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ شَدائِدِ أَهْوالِ يَوْمِ الطّامَّةِ. وَ بَيِّضْ وُجُوهَنا يَوْمَ تَسوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فی يَوْمِ الْحَسرَةِ وَ النَّدامَةِ.»   دعای42 - شماره15 و16

خدایا! به حرمت قرآن، در آن جایی که اعمال، بر تو عرضه می شود، به خوار شدن ما رحم کن؛ و آن گاه که پل دوزخ، زیر پای عبورکنندگان می لرزد، گام ها و قدم های ما را استوار گردان و از لغزش، بازدار؛ و از هر اندوهی که در گردنه های سنگین روز قیامت، پدیدار می شود، ما را از آن برهان؛ و در آن روز حسرت، که روی ظالمان، سیاه می شود، ما را روسفید گردان.

«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»

فقط نه شامِ فراقِ تو از سحر خالی است     که قلبِ چشمۀ شهر، نیز از قمر، خالی است

نبودنِ تو غم است و میانِ سینۀ ما     دلی که باشد از این غصه، شعله ور، خالی است

گمان مکن سرِ راهت زمین گذاشته ایم     که بی تو بالشِ سنگینِ ما ز پَر خالی است

مگر نه این که تو بابای مهربان هستی     بیا که بر سرِ ما سایۀ پدر خالی است

تو بهترین خبرِ روزِگارِ بی خبری     و در میانِ جهان، جای این خبر خالی است

به چشم های پر اشکِ تو دیده دوخته ام     کویرِ تف زدۀ چشمِ من اگر خالی است

 

 

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان کردستان، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.

برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.