بسم الله الرّحمن الرّحیم
«...فَسِيرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانْظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ.»
به گوشه و کنار دنیا سفر کنید و ببینید آخر عاقبتِ کسانی که آیات خدا را دروغ دانستند، چه شد.
سورۀ آل عمران - آیۀ137
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
قرآن مجید، دوران هاى گذشته را با زمان حاضر و زمان حاضر را با تاریخ گذشته پیوند مى دهد، و پیوند فکرى و فرهنگى نسل حاضر را با گذشتگان، براى درک حقایق، لازم و ضرورى مى داند؛ زیرا از ارتباط و گره خوردن این دو زمان "گذشته و حاضر"، وظیفه و مسئولیت آیندگان روشن مى شود.
آرى، تاریخ براى هر قومى اهمیت حیاتى دارد. تاریخ در واقع، خصوصیات اخلاقى و کارهاى نیک و بد و تفکرات گذشتگان را براى ما بازگو مى کند، و علل سقوط و سعادت، کامیابى و ناکامى جامعه ها را در اعصار و قرون مختلف نشان مى دهد، و در حقیقت، تاریخِ گذشتگان، آینۀ زندگى روحى و معنوى جامعه هاى بشرى است و هشدارى براى آیندگان محسوب می شود.
بر این اساس، قرآن به مسلمانان دستور مى دهد: «بروید در روى زمین بگردید و در آثار پیشینیان و ملت هاى گذشته و زمامداران و فراعنۀ گردنکش و جبّار دقت کنید، و پایان کار آن ها راکه کافر شدند و پیامبران خدا را تکذیب کردند و بنیان ظلم و فساد را در زمین گذاردند را بنگرید که چگونه بود و سرانجام کار آن ها به کجا رسید؟»
آثار گذشتگان، حوادث پند دهنده اى براى آیندگان است و مردم مى توانند با بهره بردارى از آن ها، از مسیر حیات و زندگى صحیح، آگاه شوند.
آثارى که در نقاط مختلف، بر روى زمین از دوران هاى قدیم، باقى مانده است، اسناد زنده و گویاى تاریخ هستند.
آثار باقى مانده از دوران هاى گذشته، اشکال و صُور و نُقوش روح و دل و تفکرات و قدرت و عظمت و حقارت اقوام را به ما نشان مى دهد، در صورتى که صِرفِ نقلِ تاریخ، فقط حوادث وقوع یافته و عکس هاى خشک و بى روح آنها را مجسم مى سازد.
آرى؛ ویرانه های کاخ ستمگران، و بناهاى شگفت انگیز اهرام مصر و برج بابل و کاخ هاى کسرى و آثار تمدن قوم سبأ و صدها نظائرِ آن ها که در گوشه و کنار جهان پراکنده اند، هر یک در عین خاموشى، هزار زبان دارند و سخن ها مى گویند.
مشاهده این آثار تاریخی زنده، معادل مطالعه یک کتاب قطور تاریخى است و اثرى که این مشاهده، در بیدارىِ روح و جان بشر دارد، با هیچ چیز دیگرى برابرى نمى کند؛ زیرا هنگامى که در برابر آثار گذشتگان قرار مى گیریم گویا یک مرتبه ویرانه ها، همه جان مى گیرند و استخوان هاى پوسیده از زیر خاک زنده مى شوند، و جنب و جوش پیشین خود را آغاز مى کنند.
بار دیگر نگاه مى کنیم، همه را خاموش و فراموش شده مى بینیم و مقایسه این دو حالت، نشان مى دهد که افراد خودکامه، چقدر کوتاه فکر بودند که براى رسیدن به هوس هاى بسیار زودگذر، آلوده هزاران جنایت مى شدند.
پس در اسلام نیز جهانگردى وجود دارد، و به آن اهمیت زیادى داده شده، اما نه بسان توریست هاى هوسران و هوس باز امروز، بلکه براى تحقیق و بررسى آثار و سرنوشت پیشینیان و مشاهده آثار عظمت خداوند در نقاط مختلف جهان، و این همان چیزى است که قرآن نام آن را " سِیر در أرض" نهاده است.
پیام های آیه:
قوانین و سنّتهاى ثابتى بر تاریخ بشر، حاكم است كه شناخت آن ها، براى امروزِ بشر، مفید می باشد. «قد خلت من قبلكم سنن»
تاریخ گذشتگان، چراغ راه زندگى آیندگان است. «فسیروا... فانظروا»
جهانگردىِ هدفدار و بازدیدِ توأم با اندیشه، بهترین كلاس، براى تربیت انسان ها است. «فسیروا... فانظروا»
شما با سایر امّتها فرقى ندارید. عوامل عزّت یا سقوط همه، یكسان می باشد. «فسیروا... فانظروا»
شناخت رفتار و پایان كارِ پیشینیان، در انتخاب راه، مفید است. «فسیروا... فانظروا»
با آگاهى از تاریخ گذشته، مى توانید آینده راه خود را پیش بینى كنید. «فسیروا... فانظروا»
حفظ آثار باستانى براى عبرت آیندگان، لازم است. «فسیروا فى الارض»
بررسى و تحقیق در تحولات تاریخ، لازم است. «فسیروا... فانظروا»
در مطالعه تاریخ، جلوهها مهم نیستند، بلکه پایان كار مهم می باشد. «فسیروا... فانظروا كیف كان عاقبة المكذّبین»
كیفرهاى الهى تنها مربوط به قیامت نیست، گاهى در همین دنیا، قهر الهى به سراغ گردن كشان مى آید. «عاقبة المكذّبین»
تصاویر جاده بانه - سردشت
استان کردستان
زمان اجرای برنامه: شهریور1396
طبیعت غرب ایران که تحت الشعاء رشته کوه زاگرس قرار گرفته است، مملو است از جنگل های بلوط که یکی از مظاهر آن، در مسیر زیبای بانه - سردشت، به چشم می خورد. این تصاویر زیبا، مربوط به اواخر شهریور می باشد که از منطقه گرفته ام.
شهر سردشت، در استان آذربایجان غربی قرار دارد، اما تمامی تصاویر گرفته شده، در محدودۀ شهرستان بانه و استان کردستان می باشد.
و اما در پایان...
امام صادق(علیه السّلام) فرمودند:
«سه نفر هستند که در روز قیامت، از همه، به خدا نزدیک تر می باشند. الف) کسی که هنگاه خشم، قدرتش او را وا نمی دارد که به زیر دستش، ستم کند. ب) کسی که انجام کار دو نفر را به دست می گیرد و به اندازۀ یک دانۀ جو، به نفع کسی کار نمی کند. ج) کسی که حق را بر زبان جاری می سازد، چه به سودش باشد و چه به زیانش.»
فرازی از دعای جوشَن کبیر که در آن، خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«یا أعلَمَ العالِمین»: ای خدایی که از همۀ دانایان، دانا تری.
«یا مَن عُصِیَ فَغَفَر»: ای خدایی که تو را نافرمانی می کنند، ولی تو می بخشی.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحمد و آله، و حَصِّن ثُغورَ المُسلِمینَ بِعِزَّتِکَ، وَ أیِّد حُماتَها بِقُوَّتِکَ... وَ کَثِّر عِدَّتَهُم، وَ اشحَذ أسلِحَتَهُم، وَ ألِّف جَمعَهُم، وَ دَبِّر أمرَهُم، وَ واتِر بَینَ میرَهُم، وَ تَوَحَّد بِکِفایَةِ مُؤُنِهِم، وَ اعضُدهُم بِالنَّصر، وَ أعِنهُم بالصَّبر، وَ الطُف لَهُم فی المَکر.» دعای27 - شمارۀ2
خداوندا، بر محمد(ص) و آل او درود فرست؛ و مرزهای سرزمین اسلام را به عزت خودت، محفوظ بدار؛ و نگاهداران و مرزبانان آن را به قوت و توان خودت، تقویت فرما؛ و تعداد آن ها را بسیار گردان؛ و تسلیحات آن ها را تجهیز کن؛ و میان آن ها دوستی و الفت بر قرار کن؛ و کار ایشان را سامان دِه؛ و آذوقه و خوراک آن ها را پی در پی بفرست؛ و هزینۀ معیشت آن ها را متکفّل باش؛ و به نصرت خود، بازوی آن ها را قوی و نیرومند گردان؛ و آن ها را با صبر و شکیبایی، مدد کن؛ و راه چاره را به آن ها بیاموز.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
اگر چه نیستی و همدمی به جز غم نیست یقینا از سَر ما لطفِ سایه ات کم نیست
بِبار حضرت باران بِرَس به داد کویر که جز تو دادرسی در تمام عالم نیست
چه زخم ها که نخوردم من از فراغ، بیا به زخم های دلم جز وصال، مَرحم نیست
دروغگوست هر آنکس که گفته منتظر است و زیر بار فراغ تو قامتش خم نیست
به خاک پای تو یَابن ابوتراب، قسم کسی که گرد عبای تو نیست، آدم نیست
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان کردستان، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.