بسم الله الرّحمن الرّحیم
«...وَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوَى وَ لَا تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَ الْعُدوانِ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ.»
در کارهای خوب و رعایت حقوق دیگران به همدیگر کنید و در سهل انگاری و تجاوز به حقوق دیگران، به همدیگر کمک نکنید. در حضور خدا مراقب رفتارتان باشید که مجازات خدا شدید است.
سورۀ مائده - آیه2
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
لزوم تعاون و همکاری در نیکی ها:
آن چه در این آیه، در زمینۀ تعاون آمده، یک اصل کلى اسلامى است که سراسر مسائل اجتماعى، حقوقى، اخلاقى و سیاسى را در بر مى گیرد. طبق این اصل، مسلمانان موظف هستند که در کارهاى نیک، تعاون و همکارى داشته باشند، ولى همکارى در اهداف باطل و اعمال نادرست و ظلم و ستم، مطلقاً ممنوع است؛ هر چند آن کسی که دارد ظلم و تعدی می کند، دوست نزدیک یا برادر انسان باشد. این قانون اسلامى، درست بر ضد قانونى است که در جاهلیت عرب و در جاهلیت امروز حکومت مى کند که برادر یا دوست را حمایت کن، خواه ظالم باشد یا مظلوم!
همان طور که گفته شد، این اصل، در مناسبات بین المللى امروز نیز حکومت مى کند و غالباً کشورهاى هم پیمان، و یا آن هایی که منافع مشترکى دارند، در مسائل مهم جهانى به حمایت یکدیگر بر مى خیزند، بدون این که اصل عدالت را رعایت کنند و ظالم و مظلوم را از هم تفکیک نمایند.
اسلام، بر این قانون جاهلى، خط بطلان کشیده است و دستور مى دهد که تعاون و همکارى مسلمین با یکدیگر، باید تنها در کارهاى نیک و برنامه هاى مفید و سازنده باشد، نه در گناه و ظلم و تعدّى.
پیام های آیه:
حكومت و جامعۀ اسلامى، باید در صحنۀ بین‌المللى، از مظلوم و كارهاى خیر، حمایت و ظالم و بدى‌ها را محكوم كند. «تعاونوا على البرّ و التّقوى و لاتعاونوا على الاثم و العدوان»
به جاى حمایت از قبیله، منطقه، نژاد و زبان، باید از «حقّ» حمایت كرد و به «بِرّ» یارى رساند. «تعاونوا على البرّ»
در جامعۀ اسلامى، نیكوكار تنها نیست و ستمگر، یاور ندارد. «تعاونوا على البرّ... ولاتعاونوا على الاثم والعدوان»
كسانى كه قداست شعائر الهى را مى شكنند و به بدى ها كمک مى كنند، باید خود را براى عقاب شدید الهى آماده كنند. «واتّقوا اللّه انّ اللّه شدید العقاب»
طبیعت بهاری روستای فاریاب
رودان - استان هرمزگان
زمان اجرای برنامه: فروردین1396
روستای زیبای فاریاب، با ارتفاع 560متر، در 12کیلومتری غرب رودان، واقع شده است. من در سفر خودم به رودان، گذری هم بر این روستا زدم. طبیعت این روستا، خصوصاً در بهار، به غایت زیبا است و مناظر خیره کننده ای را برای مسافران، به ارمغان می آورد. چشم انداز زیبای باغات مرکبات و نخلستان های منطقه، بسیار تماشایی و دیدنی است. یکی از مکان هایی که شما می توانید در آن جا، درخت موز را از نزدیک ببینید، همین روستای فاریاب است. من در گشت و گذار در روستا بودم، که مواجه شدم با چند درخت موز که بسیار جذاب و دیدنی بود.
شاید من نتوانم طبیعت زیبای این روستا را آن طور که باید توصیف کرد، وصف کنم، اما تصاویر روستا، به خوبی گواه بر این مدعی است.
موقعیت روستای فاریاب، بر روی نقشه
جاده رودان به کهنوج و جیرفت
نمایی زیبا از باغات مرکبات، که به شکلی کم نظیر، خودنمایی می کند.
باغات نارنگی در منطقه
طبیعت زیبای روستای فاریاب
تلاش باغداران در جمع آوری مرکبات
تصویری از درخت نارنگی
نمایی از درختان موز، که جلوه ای فوق العاده، به منطقه داده است.
چینش اعجاب آور میوه های موز، که چشم هر بیننده ای را مسحور می کند.
کوچه باغ های زیبای روستای فاریاب
طبیعت زیبای روستای فاریاب رودان
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
امام صادق(علیه السلام) فرمود: همانا خداوند می فرماید:
«به عظمت و بها و بزرگ مرتبگی ام سوگند می خورم که هیچ بنده ای، خواستۀ مرا بر خواستۀ خودش ترجیح ندهد، جز آن که توانگری و بی نیازی را در وجودش قرار دهم، و همتش را در کار آخرتش، مصروف دارم، و حافظ مالش باشم، و آسمان ها و زمین را، ضامن فراهم آوردنِ روزی اش گردانم، و در پشتِ تجارت با هر تاجری، به فکر او باشم.»
فرازی از دعای کمیل که مناجات أمیرالمؤمنین(ع) با خداوند می باشد: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«يَا مَنِ اسمُهُ دَوَاءٌ، وَ ذِكرُهُ شِفاءٌ، وَ طَاعَتُهُ غِنىً.»
ای آن که نامش، دوا و ذکر و یادش، شفا و اطاعت کردنش، بنده را غنی و بی نیاز می کند.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«إِنَّکَ المَنّانُ بِجَسِيمِ المِنَنِ، الوَهّابُ لِعَظِيمِ النِّعَمِ، القابِلُ يَسِيرَ الحَمدِ، الشّاكِرُ قَلِيلَ الشُّكرِ، المُحسِنُ المُجمِلُ.» دعای36 - شمارۀ7
خداوندا؛ همانا تو نعمت ها و عطاهای بزرگ و عظیم، می بخشی؛ سپاس اندک را می پذیری و شکر قلیل را، پاداش می دهی، و نیکوکار و خوش رفتار می باشی.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
لطفی که کرده است، خِجِل بارها مرا بُرده است تا دیارِ گرفتارها مرا
رؤیای یوسفانۀ دیدارت ای عزیز آواره کرده در دلِ بازارها مرا
با یک کلافِ کهنه، از این عبدِ روسیاه قابل بدان، میانِ خریدارها مرا
ای گل ببین، که دوریِ نرگسِ رُخت یک عمر، کرده هم نفسِ خارها مرا
در ساحلِ نجاتِ تو پهلو گرفته ام سیلِ گناه، برده اگر بارها مرا
این هفته هم گذشت، چُنان هفته های قبل بی تاب کرده قصۀ تکرارها مرا
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان هرمزگان، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه درباره من، اینجا را کلیک نمایید.