تقارن رمل و دریا در روستای کلیرک - جاسک

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«...وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَىْ‏ءٍ عَلِيمٌ‏.»

از خدا پروا داشته و بدانید خداوند به هر چیزى آگاه است.

سورۀ بقره - آیۀ231

پیام های آیه:

كسى كه خود را در محضر خدا بداند، از گناه پرهیز مى‏ كند. «واتقوا اللّه واعلموا ان اللّه بكل شى‏ء علیم»

 

 

تقارن رمل و دریا در روستای کلیرک

جاسک - هرمزگان

اجرای برنامه در اسفند1395

یکی از جاذبه هایی که امروزه خیلی بر سر زبان ها افتاده، تقارن کویر و دریا است. این پدیده، در سواحل دریاچۀ عمان، موسوم به مَکران، به وفور یافت می شود که صد البته به دلیل گمنام بودن و کم تردد بودن منطقه، موجب شده است که از چشم گردشگران دور بماند. باید خیلی طبیعت دوست باشی که به این مناطق سفر کنی و این مناظر زیبا را از نزدیک ببینی.

من در سفری که به هرمزگان داشتم، راهی شرقی ترین شهر این استان، یعنی بندرجاسک شدم. طبق ملاحظاتی که از گوگل ارث داشتم، می دانستم که در شرق شهر بندرجاسک و در نزدیکی مرز استان های هرمزگان و سیستان و بلوچستان، پدیدۀ تقارن رمل و دریا، وجود دارد. به همین جهت از بندرجاسک، به شهر کوچک لیردَف حرکت کردم و از آن جا نیز خودم را به روستای زیبای ساحلی کلیرک رساندم. در ابتدا، به سواحل عظیم صخره ای این روستا رفته و عکاسی کردم. سپس در دم دمای غروب، به ساحل رملی و ماسه ای آمدم تا تصاویر آن جا را نیز ثبت کنم. بعد از اتمام کار، در حالی که دیگر شب شده بود و مسافت این روستا تا بندرجاسک، یک ساعت بود، بسم الله گفته و تصمیم گرفتم که به بندرجاسک بازگردم. در روز قبل، برخی از اهالی بندرجاسک، توصیه کردند که نباید این مسیر را در شب رانندگی کرد، چرا که خطرات خودش را دارد. اما ما که بخاطر تصاویر غروب این منطقه، مجبور بودیم تا شب در آن جا بمانیم، شبانه به سمت بندرجاسک راه افتادیم و خب خداروشکر، به مشکلی هم بر نخوردیم. بعد از گشت و گذار در شرق استان هرمزگان، راهی غرب این استان زیبا شدیم.

تصاویر ساحل صخره ای و تصاویر غروب این منطقه را، در گزارش های جداگانه ارائه خواهم کرد.

 

موقعیت "روستای کلیرک" بر روی نقشه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

و اما در پایان...

دربارۀ برخی از پرندگان نوشته اند که وقتی بچه اش پروبال دَر می آورد، برای آن که پرواز کردن را به او یاد بدهد، او را از آشیانه بیرون می آورد و بر اوج آسمان بالا می برد و ناگهان او را رها می سازد. بچۀ حیوان قهراً به تلاش می افتد و حرکت های نامنظم کرده، پروبال می زند تا وقتی که خسته می شود و نزدیک است سقوط کند؛ در این وقت مادر مهربان او را می گیرد و روی بال خود نگه می دارد تا خستگیش برطرف گردد. همین که آسایش یافت، بار دیگر او را در فضا رها می کند و به تلاش وادار می نماید تا وقتی که خسته می شود، او را می گیرد. این عمل را آنقدر تکرار می کند تا بچه اش پرواز کردن را یاد بگیرد.

خدا نیز هرگاه بخواهد به یکی از بندگانش لطف کند، او را به بلاها گرفتا می کند. پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) به خانۀ یکی از مسلمانان دعوت شدند. حضرت وقتی وارد منزل او شدند مرغی را دیدند که که در بالای دیوار تخم کرد و آن تخم مرغ نیفتاد و یا آن که افتاد ولی نشکست. رسول اکرم متعجب شدند. صاحب خانه گفت: آیا تعجب فرمودید؟ دومرتبه گفت: قسم به خدایی که تو را به پیامبری بر انگیخته است، به من هرگز آسیبی نرسیده است. رسول اکرم برخاستند و از خانۀ آن مرد رفتند. سپس فرمودند: کسی که هرگز مصیبتی نبیند، مورد لطف خدا نیست.

از امام صادق(ع) روایت شده که: «پر گرفتارترین مردم، پیغمبران می باشد و هر که از حیث تقرب به ایشان نزدیک تر باشد، گرفتاری اش از سایر مردم بیشتر است».

بلا از برای دوستان خدا، لطفی است که سیمای قهر دارد؛ آن چنان که نعمت ها و عافیت ها برای برخی از گنهکاران ممکن است عذاب هایی باشند که به صورت نعمت جلوه می کنند.

عدل الهی - شهید آیت الله مطهری

فرازی از دعای جوشَن کبیر که خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)

«یا رَبَّ الأنهارِ وَ الأشجار»:  ای خدایی که پروردگار جوی ها و درختان هستی.

«یا رَبَّ الصَّحاری وَ القِفار»:  ای خدایی که پروردگار بیابان ها و دشت ها هستی.

فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

«ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِه؛ و اجعَلنی یَداَ عَلَی مَن ظَلَمَنی، وَ لِساناً عَلَی مَن خاصَمَنی، وَ ظَفَراً بِمَن عانَدَنی، وَ هَب لی مَکراً عَلَی مَن کایَدَنی، وَ قُدرَةً عَلَی مَنِ اضطَهَدَنی، وَ تَکذیباً لِمَن قَصَبَنی، وَ سَلامَةً مِمَّن تَوَعَّدَنی، وَ وَفِّقنی لِطاعَةِ مَن سَدَّدَنی، وَ مُتابَعَةِ مَن أرشَدَنی».

خدایا، بر محمد و آل او درود فرست؛ و دست و زبان توانایی بر من ده، که با آن که بر من ستم می کند، مقابله کنم؛ و مرا در برابر آن که به من دشمنی می ورزد، پیروز کن؛ و در برابر آن که مرا فریب می دهد، راه چاره ای قرار ده؛ و نیرویی دِه تا در برابر آن که مرا خوار می کند، مقابله کنم؛ و مرا کمک کن تا در برابر آن که مرا عیب می کند، تکذیبش کنم و در برابر آن که مرا آزار می دهد، رهایی یابم؛ و مرا توفیق ده به پیروی و اطاعت کردن از آن که راه راست را به من نشان می دهد و مرا راهنمایی و ارشاد می کند.

"به امید ظهور یگانه منجی عالَم"

دل گرمی این روزهای سرد برگرد     ای سرخی گل های خشک و تر برگرد

آسان ندارد بی تو هر چه سخت، بازآ     درمان ندارد بی تو هر چه درد، برگرد

از عاشقی سرشارم و چون اهل کوفه     پشت تو را خالی نخواهم کرد، برگرد

می آید آن روزی که شاید خاک باشیم     تا پر کشم بر دامنت چون گرد برگرد

 

لطفاً جهت بازدید از سایر سفرنامه های من در جاسک، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً جهت بازدید از سایر سفرنامه های من در استان هرمزگان، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً جهت بازدید از سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.