سفرنامه های من؛ بندر لنگه

  • 3692 مرتبه

ساحل بندر مغویه - بندر لنگه

05 بهمن 1398

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ سَآءَتْ مَصِيراً.»

بعد از آن که حقیقت برای کسی روشن گردید، اگر از درِ مخالفت با پیامبر خدا دَر بیاید و راهی جز راه مسلمانانِ واقعی را در پیش گیرد، در همان راهِ اشتباهی که انتخاب کرده، رهایش می سازیم و با آتش جهنم، سرخ و سوخته اش می کنیم و این عذاب، بد سرانجامی است.

سورۀ نساء - آیۀ115

نکاتی اجمالی در مورد آیه:

این آیه درباره كسانى است كه پس از پذیرش اسلام و رسالت پیامبر، به مخالفتِ آگاهانه با دستورات او مى ‏پردازند و راهِ خود را از راه جماعت مسلمین جدا مى ‏سازند. آن ها به كارشكنى می پردازند و دست به مخالفت آگاهانه همراه با عداوت، می زنند. هنگامى که انسان مرتکب خلافى مى شود، پس از آگاهى، دو راه در پیش دارد. راه اول، بازگشت و توبه است و راه دوم، لجاجت و عناد می باشد.

پیام های آیه:

علم و شناخت، مسئولیت ‏آور است و كیفر مخالفان پیامبر، زمانى است كه حقانیت پیامبر اكرم را فهمیده باشند. «و من یشاقق الرسول من بعد ما تبیّن له»... نصله جهنّم

پیامبر اسلام و مؤمنان، در یک جبهه قرار دارند و مخالفت با جامعه اسلامى، مخالفت با پیامبر است. «یشاقق الرسول... و یتبع غیر سبیل المؤمنین»

تسلیم بودن در برابر رسول خدا، واجب است و مخالفت با او حرام می باشد. «و من یشاقق الرسول»

تفرقه‏ افكنى در صفوف مسلمانان، سبب دوزخ است. «یتبع غیر سبیل المؤمنین... نصله جهنّم»

خداوند، كسى را بدون اتمام حجّت، به دوزخ نمى ‏برد. «بعد ما تبین له الهدى»

حساب افراد قاصر و مستضعف، كه صداى حقّ را نمى‏ شنوند، یا قدرتِ تشخیص ندارند، از حساب افراد آگاه ولجوج، جدا است. «بعد ما تبین ‏له ‏الهدى»

هر راهى جز راه مؤمنان واقعى، به دوزخ منتهى مى ‏گردد. «یتبع غیر سبیل المؤمنین... نصله جهنّم»

نتیجه مخالفت با رسول خدا و امت اسلامى، تحت ولایت غیر خدا در آمدن و سقوط در جهنم است. «نوله ما تولى»

خداوند، نعمت هاى خود را از منحرفان قطع نمى ‏كند و هركس را در مسیرى كه خودش انتخاب كرده است، یارى مى‏ دهد. «نوله ما تولى»


 

ساحل بندر مغویه

شهرستان بندر لنگه - استان هرمزگان

زمان اجرای برنامه: فروردین1396

روستای بندری مغویه، در 43کیلومتری غربی شهر بندر لنگه، قرار دارد. این روستا که اهالی آن، بیش تر در کار صید ماهی هستند، جاهای دیدنی زیادی برای گردشگران دارد. تالاب فصلی، قلعه تاریخی و ساحل این بندر، سوژه هایی بودند که من برای عکاسی، سمت آن ها رفتم. در این گزارش، ساحل و قایق های این بندر، سوژۀ عکاسی من شد.

نمایی از قایق های صیادی در ساحل بندر مغویه

بندر مغویه


موقعیت بندر مغویه بر روی نقشه

بندر مغویه



بندر مغویه



ساحل بندر مغویه



ساحل بندر مغویه



ساحل بندر مغویه



گردشگری بندر مغویه



گردشگری بندر مغویه



گردشگری بندر مغویه



دیدنی های بندر مغویه



دیدنی های بندر مغویه



دیدنی های بندر مغویه



جاهای دیدنی بندر مغویه



جاهای دیدنی بندر مغویه



جاهای دیدنی بندر مغویه



سواحل خلیج فارس



سواحل خلیج فارس



سواحل خلیج فارس



سواحل استان هرمزگان



سواحل استان هرمزگان



سواحل هرمزگان



سواحل هرمزگان



سواحل بندر لنگه



سواحل بندرلنگه



قایق های صیادی



طبیعت بندر مغویه

جرعه ای از دریا...

پیغمبر(ص) در سفارش و توصیه ای به امام علی(ع) فرمودند:

«یا علی، من تو را از سه خصلت، نهی می کنم: حسد. حرص و زیاده خواهی. خود بزرگ بینی و تکبر.»

فرازی از "دعای کمیل" که مناجات أمیر المؤمنین(علیه اسّلام) با خدا می باشد: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)

«وَ کُنِ الّلهُمَّ بِعِزَّتِکَ لی فی کُلِّ الأحوالِ رَؤوفاً، وَ عَلَیَّ فی جَمیعِ الاُمورِ عَطوفاً، إلَهی وَ رَبّی مَن لی غَیرُکَ، أسئَلُهُ کَشفَ ضُرّی وَ النَّظَرَ فی أمری.»

خداوندا، این گونه باش که در همۀ لحظه ها، رؤوف و مهرورز باشی؛ و در برخوردِ با من؛ با عطوفت و مهربانی، رفتار کنی. ای معبود و ای پروردگار من، جز تو چه کسی را دارم؛ از تو می خواهم که زیان و ضرر را از من دور کنی و با نظرِ رحمتت، بر کارهای من بنگری.

فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

«فَغَذَوتَنی بِفَضلِکَ غِذاءً البَرِّ اللَّطیفِ، تَفعَلُ ذلِکَ بی تَطَوُّلاً عَلَیَّ إلَی غایَتی هذِهِ، لا أعدَمُ بِرَّکَ، وَ لا یُبطِئُ بی حُسنُ صَنیعَتِکَ، وَ لا تَتَأکَّدُ مَعَ ذلِکَ ثِقَتی فَأتَفَرَّغَ لِما هُوَ أحظَی لی عِندَکَ. قَد مَلَکَ الشَّیطانُ عِنانی فی سوءِ الظَّنِّ وَ ضَعفِ الیَقینِ، فَأنا أشکو سوءَ مُجاوَرَتِهِ لی، وَ طاعَةَ نَفسی لَهُ، وَ استَعصِمُکَ مِن مَلَکَتِهِ، وَ أتَضَرَّعُ إلَیکَ فی صَرفِ کَیدِهِ عَنّی.»   دعای32 - شمارۀ26

 خدایا؛ تو با لطف و فضلت، مهربانانه روزی ام را دادی و تا بدنیا آمدنم و بعدش، مرا پروراندی. هیچ گاه از احسان تو محروم نبوده ام، و در فضل تو نسبت به من، هیچ وقت کم و کاستی، متوجهم نشد؛ با این حال، یقینِ من، به رسیدن روزی تو، هنوز مستحکم نشده و هنوز اطمینانِ صد در صدی، برایم حاصل نشده است، تا این که با آرامش خاطر، به کارهای نیک، بپردازم و سبب روسفیدی من، در نزد تو گردد. شیطان عنانِ مرا به دست گرفته و مرا به سمتِ ضعف و کم سو شدنِ یقین و بدگمانیِ به خدا می کشاند؛ اکنون از همراهی و مصاحبت او با من، و خوش طاعتی و خوش رقصیِ خودم، نسبت به فرامین او، شکایت دارم و از چیره گشتنِ او بر من، پناه می برم و با آه و فغان، از تو می خواهم که کید و حیلۀ او را از من دفع نمایی.

«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»

نفسم خرجِ تو ای یار، نشد     دلِ من، در غمِ تو زار، نشد

سحری چشمِ منِ آلوده     پیِ دیدارِ تو بیدار نشد

هر چه دنبالِ تو گشتم آخر     چه کنم لحظۀ دیدار نشد

به امیدی که ببینم رویت     هر چه رفتم سرِ بازار، نشد

در فراقِ تو شبی نیمه شبی     چشمِ آلوده گهربار نشد

این که در دامِ هوس افتاده     بینِ دامِ تو گرفتار نشد

 

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان هرمزگان، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.

برای مشاهدۀ صفحه درباره من، اینجا را کلیک نمایید.

نظرات