قبرستان تاریخی بستک

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«كُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِیامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَيَوَةُ الدُّنْيَآ إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ.»

هر کسی طعم مرگ را خواهد چشید؛ و فقط در روز قیامت، به طور کامل، پاداش داده می شوید. هر که را از آتش جهنم، دور سازند و داخل بهشتش کنند، کامیاب است. بله، دنیا و زندگی در آن، فقط وسیلۀ فریب دادن آدمیزاد است.

سورۀ آل عمران - آیۀ185

نکاتی اجمالی در مورد آیه:

این آیه، اشاره به قانون عمومى مرگ و سرنوشت مردم در رستاخیز دارد، تا هم دلدارى براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و مؤمنان باشد، و هم هشدارى به مخالفان گناهکار.

گر چه بسیارى از مردم مایلند، فناپذیر بودن خود را فراموش کنند، ولى این واقعیتى است، که اگر ما آن را فراموش کنیم، مرگ هرگز ما را فراموش نخواهد کرد. حیات و زندگى این جهان، بالاخره پایانى دارد. روزى مى رسد که مرگ، به سراغ هرکس خواهد آمد و او را ناچار خواهد کرد که از این جهان، رخت بربندد. بعد از زندگى این جهان، مرحله پاداش و کیفر اعمال شروع مى شود، در خانه دنیا، عمل است بدون جزا و در خانه آخرت، جزا است بدون عمل. اگر مردم نکوشند و خود را از تحت جاذبه این عوامل فریبنده دنیا، دور ندارند، تدریجاً به سوى آن جذب خواهند شد، اما آن ها که با تربیت، تمرین و آموزش و پرورش خود را تدریجاً کنترل مى نمایند و به مقام نفس مطمئنه مى رسند و در زُمره نجات یافتگان واقعى، قرار می گیرند و احساس امنیت و آرامش مى کنند.

و در آخرین فراز آیه خداوند، بحث گذشته را تکمیل کرده و مى فرماید: « زندگى دنیا تنها یک تمتع و بهره بردارى فریب دهنده است». این زندگى و عوامل سرگرم کننده آن، از دور فریبندگى خاصى دارد، اما در زمانی که انسان به آن نائل مى گردد، و از نزدیک، آن بهره های مادی را لمس مى کند، معمولاً چیزى تو خالى برایش جلوه می کند. به علاوه لذات مادى از دور، خالص به نظر مى رسند، اما به هنگامى که انسان به آن ها نزدیک مى شود، مى بیند که آن لذت ها، آلوده با انواع ناراحتى ها می باشد و این یکى دیگر از مظاهر فریبندگى جهان ماده است. همچنین، انسان غالباً به فناپذیرى آن ها توجه ندارد اما به زودى متوجه مى شود که چقدر آن ها، سریع الزوال و فناپذیر هستند. البته این تعبیرات در قرآن و احادیث، مکرر آمده است و هدف همه آن ها یک چیز است و آن این که انسان، جهان ماده و لذات آن را، هدف نهائى خود قرار ندهد که نتیجه اش، غرق شدن در انواع جنایات و دور شدن از حقیقت و تکامل انسانى است، ولى استفاده از جهان ماده و مواهب آن به عنوان یک وسیله، براى نیل به تکامل انسانى، نه تنها نکوهیده نیست، بلکه لازم و ضرورى مى باشد.

پيام های آیه:

مرگ در راه است. پس این همه لجاجت واستكبارِ در برابر حق، براى چه؟ «كذّبوك... كلّ نفس ذائقة الموت»

مرگ، عدم نیست، یک امر وجودى است كه قابل چشیدن می باشد. مرگ، راه انتقال از دنیا به آخرت است. «ذائقة الموت»

گناهان وعوامل سوق دهنده به دوزخ، داراى جاذبه‏ هایى هستند كه باید انسان با نیروى ایمان و عمل صالح، خود را از آن ها برهاند. «زُحزِح عن النّار»

جزاى كامل در آخرت است و پاداش‏هاى دنیوى، بى‏ ارزش می باشد. «توفون اُجوركم یوم القیامة... ما الحیوة الدنیا الاّ متاع الغرور»

 

 

قبرستان تاریخی بستک

استان هرمزگان

زمان اجرای برنامه: فروردین1396

شهر بستک، بناهای تاریخی زیادی را در دل خود، جای داده است که مشهور ترین آن ها، مسجد جامع قدیم، حمام خان، قلعۀ خان و کاروانسرا می باشند. اما یک اثر تاریخی دیگری هم در این شهر وجود دارد که البته، کمتر مورد توجه قرار گرفته و آن، قبرستان تاریخی می باشد. این قبرستان تاریخی در وسط شهر، قرار دارد و مقبره ها و سنگ قبرهای قدیمیِ زیادی در آن دیده می شود. من در سفری که به شهر بستک داشتم، یک توقفی در این قبرستان تاریخی داشتم و از مَقابر آن، عکاسی کردم. البته آب و هوای بارانی و بهاری منطقه نیز، در زیبا تر شدن تصاویر و مناظر، بی تأثیر نبود.

و اما در پایان...

یک جرعه معرفت

امام صادق(علیه السّلام) در حدیثی می فرمایند:

«دنیا زندان مؤمن و قبر، پناهگاه او می باشد؛ و نیز دنیا، بهشت کافر، و قبر زندان او و دوزخ، منزلگاهش می باشد.»

فرازی از دعای جوشَن کبیر که در آن، خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)

«یا مَن هُوَ خَبیرٌ بِکُلِّ شَیئٍ»:  ای خدایی که به هر چیزی، آگاهی.

«یا مَن وَسِعَت رَحمَتُهُ کُلَّ شَیئ»:  ای خدایی که رحمت تو، همه چیز را فرا می گیرد و شامل همه کس می شود.

فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

«ألّلهُمَّ حَبِّب إلَیَّ صُحبَةَ الفُقَراءِ، وَ أعِنّی عَلَی صُحبَتِهِم بِحُسنِ الصَّبرِ. وَ ما زَوَیتَ عَنّی مِن مَتاعِ الدُّنیَا الفانِیَةِ فَاذخَرهُ لِی فی خَزائِنِکَ الباقِیَةِ. وَ اجعَل ما خَوَّلتَنی مِن حُطامِها وَ عَجَّلتَ لی مِن مَتاعِها بُلغَةً إلَی جِوارِکَ وَ وُصلَةً إلَی قُربِکَ وَ ذَریعَةً إلَی جَنَّتِکَ، إنَّکَ ذو الفَضلِ العَظیمِ، وَ أنتَ الجَوادُ الکَریم.»   دعای30 - شماره های4تا6

خدایا، همنشینی با فقرا و تنگدستان را محبوب من، گردان؛ و در این همنشینی، به من صبری نیکو دِه. خدایا؛ هر چه مرا از مال دنیای فانی، بی نصیب کرده ای، اندوخته و ذخیرۀ خزینه های آخرت و قیامتم کن و هر چه از مال دنیا، به من عطا نمودی، آن اموال را وسیلۀ تقرب من به تو و رسیدن من به بهشت، گردان. خدایا، تو فقط جواد و کریم و دارای فضلِ عظیم هستی.

«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»

بی تو دلم اسیر غمی بی امان شده     آقا بیا که بی تو دلم نیمه جان شده

دارد زمان آمدنت دیر می شود     بغضی مزاحم گلوی آسمان شده

ما با غم نبودن تو خو گرفته ایم     چندیست درد هجر تو تقدیرمان شده

داریم با نیامدنت پیر می شویم     حتی بهار بی تو شبیه خزان شده

ای خوش به حال هر که در این روزگار درد(بد)     مهمان خیمه گاهِ امامِ زمان شده

محتاج یک قنوت نماز شب توئیم     اشکم فقط به عشق دعایت روان شده

تنها دلم به جمعۀ روز فرج خوش است     وَر نه دلم اسیر غمی بی امان شده

 

 

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان هرمزگان، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.

برای مشاهدۀ صفحه درباره من، اینجا را کلیک نمایید.