بسم الله الرّحمن الرّحیم
«إِذْ قالَ اللَّهُ یا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِى عَلَيْکَ وَعَلَى والِدَتِکَ إِذْ أَيَّدتُّکَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِى الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ إِذْ عَلَّمْتُکَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِى فَتَنفُخُ فِيها فَتَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِى وَ تُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِى وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِى وَ إِذْ كَفَفْتُ بَنِى إِسْرائيلَ عَنکَ إِذْ جِئْتَهُم بِالْبَيِّناتِ فَقالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَآ إِلّا سِحْرٌ مُّبِينٌ.»
به یاد آور هنگامی که خدا به عیسی فرمود: ای عیسی! فراموش نکن نعمت هایی که در حق تو و مادرت، عطا کردم. وقتی تو را به واسطۀ روح القدس، یعنی برترین فرشتۀ خود، توانایی دادم تا این که بتوانی در نوزادی، مثل بزرگسالی ات، عاقلانه و حکیمانه، با مردم حرف بزنی. همچنین ای عیسی! یادت بیاید که به تو، کتاب آسمانی و حکمت و تورات و انجیل، یاد دادم. باز فراموش نکن که تو از گِل، چیزی شبیه پرندۀ واقعی می ساختی؛ بعد در آن فوت می کردی؛ پس با اذن و اجازۀ من، آن پرنده، جاندار می گشت. تازه، با اجازۀ من، کور مادرزاد و شخصِ مبتلا به پیسی را شفا می دادی و نیز مرده ها را با إذن و اجازۀ من، زنده از قبر، بیرون می آوردی. دیگر این که تو را از شر یهودی ها، نجاتت دادم؛ همان وقت که این معجزه های روشن را برای آن ها می آوردی و بی دین هایشان می گفتند: این ها فقط، جادوجنبل های رایج است.
سوره مائده؛ آیه110
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
این آیه، مربوط به سرگذشت حضرت مسیح(ع) و هفت مواهبى است که خدا به او ارزانى داشته که براى بیدارى و آگاهى مسلمانان، بیان شده است.
پیام های آیه:
یاد الطاف خدا به اولیائش، مایۀ دلگرمى براى رهروان حق می باشد. «اذ»
پیامبران هم نباید از یاد نعمت هاى خدا غافل شوند. «یا عیسى ابن مریم اذكر...»
زن می تواند به مقامى برسد كه دوشادوش پیامبر، مطرح شود. «علیک و على والدتک» در این آیه، حضرت مریم در کنار حضرت عیسی، نامش برده شده است.
حضرت عیسى، با تكلم در گهواره، هم نبوت خویش و هم عفت و عصمت مادرش را ثابت كرد. «تُكلّم النّاس فى المهد»
ارادۀ الهى، نیاز به تجربه، قدرت و گذشت زمان را حل مى كند، همان طوری که حضرت عیسى، بدون تجربه و تمرین، در زمان كودكى، همان حرف هاى صحیحی را گفت كه در پیرى مى گوید. «فى المهد وكهلاً»
نفس مسیحایى عیسی(ع)، جماد را پرواز داد، ولى دل هاى بنى اسرائیل را نه. «فتنفخ فیها فتكون طیراً»
وقتى خداوند، قدرت احیاگرى و شفا دادن را به انبیا مى دهد، توسل و استمداد کردن مردم از آن ها نیز باید جایز باشد. «تخلق من الطین... فتكون طیرا باذنى و تبرء الاكمه و الابرص باذنى و اذ تخرج الموتى باذنى»
زنده شدن مردگان و "رجعت"، با مرده زنده کردن حضرت عیسی(ع)، در همین دنیا صورت گرفته است. «تخرج الموتى»
سوء قصد بنى اسرائیل به حضرت عیسى(علیه السلام)، از سوى خدا دفع شد. «كففت بنى اسرائیل عنک»
روستای سقندیکلا
ساری - استان مازندران
زمان اجرای برنامه: شهریور1396
روستای سرسبز و جنگلی سُقُندیکلا با ارتفاع 240متر، در فاصلۀ 22کیلومتری جنوب شهر ساری، واقع شده است. هر چند این روستا، ارتفاع پایینی دارد، اما همین عامل سبب شده است که پوشش گیاهی پیرامون روستا، جنگلی باشد. علاوه بر جنگل، رودخانۀ پر آبی هم از کنار روستا، می گذرد که بر زیبایی های منطقه، افزوده است. از دیگر جاذبه های طبیعی دیگر روستای سقندیکلا، شالیزارهای متراکمی است که در غرب روستا، نمایان می باشند.
بافت روستای سقندیکلا نیز بسیار دیدنی است و هنوز، تعداد خانه ها و کلبه های قدیمی، در این روستا، کم نمی باشد. در این برنامه، علاوه بر جاذبه های طبیعی، بافت زیبای روستا نیز سوژۀ عکاسی من شد. تصاویر زیبای این روستا را به مردمان دوست داشتنی روستای سقندیکلا، تقدیم می کنم.
برای رسیدن به روستای سُقُندیکُلا ، ابتدا باید از ساری، وارد جادۀ کیاسر شوید و پس رسیدن به شهر کوچک پایین هولار، وارد فرعی این روستا شوید.
موقعیت روستای سقندیکلا، بر روی نقشه
نمایی زیبا از شالیزارهای پیرامون روستا
نمایی زیبا از رودخانه مجاور روستا
تصاویر روستا از تپۀ مجاور شمالی
نمایی زیبا و تماشایی از بافت قدیمی و زیبای روستا
نمایی دیگر از شالیزارهای روستا
نمایی از پل زیبا و دیدنی روستا که بر روی رودخانه، قرار گرفته و مسیر دسترسی اهالی روستا، به زمین های کشاورزی می باشد.
تصاویر زیبای روستا از تپۀ مجاور جنوبی
دورنمای زیبای روستا و مزارع و جنگل های پیرامون
جادۀ دسترسی به زمین های کشاورزی
مزارع زیبای روستا که در تپه های مجاور، قرار دارند.
حرکت جالب گوسفندهایی که در حاشیۀ رودخانه، قرار داشتند.
زمین فوتبالی که در روستای سقندیکلا، قرار دارد.
نمایی از جاده روستا
و در انتها، تصاویر زیبای دیگر از شالیزارهای اطراف روستا
نمایی دیگر از روستای سقندیکلا
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
أمیرالمؤمنین(علیه السلام) به کارگزاران خود نوشت:
«هنگام نامه نگاری، قلم های خود را ریز کنید؛ سطرهایتان به هم نزدیک کنید؛ چیزهای اضافه را حذف کنید؛ به لُب و مغز کلام، بسنده کنید؛ مبادا زیاد بنویسید؛ پس همانا نباید به بودجۀ مسلمانان، ضرری وارد آید.»
فرازی از بخش دعاهای تعقیبات نماز صبح: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«حَسبِىَ الرَّبُّ مِنَ المَربُوبِينَ، حَسبِىَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخلُوقِينَ، حَسبِىَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرزُوقِينَ، حَسبِىَ اللّٰهُ رَبُّ الْعالَمِينَ، حَسبِى مَن هُوَ حَسبِى، حَسبِى مَن لَم يَزَل حَسبِى، حَسبِى مَن كَانَ مُذْ كُنتُ لَم يَزَل حَسبِى، حَسبِىَ اللّٰهُ، لَا إِلٰهَ إِلّا هُوَ، عَلَيهِ تَوَكَّلتُ، وَ هُوَ رَبُّ الْعَرشِ الْعَظِيمِ.»
مرا بس است آن پروردگاری که مرا از سایر بندگان، کفایت می کند. مرا بس است آن خالقی که مرا از سایر مخلوقین، کفایت می کند. مرا بس است آن رازقی که مرا از سایر روزی خواران، کفایت می کند. مرا بس است آن پروردگار جهانیان که مرا کفایت می کند. مرا بس است آن خدایی که همیشه و از گذشته، کفایتم کرده است. مرا بس است آن خدایی که هیچ شریکی و همتایی ندارد؛ بر او توکل می کنم؛ او که پروردگار عرش عظیم است.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«فَإِذَا أوْرَدتَهُ عَلَينا وَ أنزَلتَهُ بِنا فَأَسعِدنا بِهِ زائِراً، وَ آنِسنا بِهِ قادِماً، وَ لا تُشقِنا بِضِيافَتِهِ، وَ لا تُخزِنا بِزِيارَتِهِ، وَ اجْعَلهُ باباً مِن أْبوابِ مَغفِرَتِکَ، وَ مِفتاحاً مِن مَفاتِيحِ رَحمَتِکَ.» دعای40 - شماره4
خداوندا؛ چون مرگ را به منزل ما آوردی و او را مهمان ما ساختی، زیارت و دیدار او را موجب خوشبختی ما گردان، و قدوم او را سبب انس ما قرار ده، و ما را به مهمانی اش، به رنج و زحمت، نینداز، و در ضیافت و مهمانی او، آبروی ما را نریز و ما را خوار و سرافکنده، نکن، و مرگ را دری از درهای آمرزش خود، به روی ما بگشای، و آن را کلیدی از کلیدهای بخشایش و رحمت خود، قرار ده.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
چگونه سر کنم بدون عشق، صبح و شام را؟ چه علتی بیاورم ندیدنِ مُدام را؟
شلوغ شد دلِ من از برو بیایِ هرکسی ولی دوباره یادِ تو شکست ازدحام را
منم که از تو دورم و صدای تو نمی رسد وگرنه که تو می دهی جوابِ هر سلام را
نشانه های آخر الزمان رسیده پشتِ هم و کرده است جابه جا حلال را حرام را
کم از جهاد نیست انتظارِ تو در این زمان نه ساده نیست هرکسی ندارد این مقام را
به این یقین رسیده ام که دیدنت ملاک نیست مگر جهان ندیده بود، یازده امام را
تو روزی عدل و داد را اقامه می کنی و من ز نامِ قائمت فقط بلد شدم قیام را
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان مازندران، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه دربارۀ من، اینجا را کلیک نمایید.