بسم الله الرّحمن الرّحیم
«لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثاقَ بَنِى إِسْرائيلَ وَ أَرْسَلْنَآ إِلَيْهِمْ رُسُلًا كُلَّمَا جَآءَهُمْ رَسُولُ بِمَا لَا تَهْوَى أَنفُسُهُمْ فَرِيقاً كَذَّبُواْ وَ فَرِيقاً يَقْتُلُونَ.»
از بنی اسرائیل، تعهد محکم گرفتیم و پیامبرانی را به سویشان فرستادیم. هر بار که پیامبران، چیزی برایشان می آوردند که باب میلشان نبود، عده ای از آن پیامبران را دروغگو می دانستند و عده ای را هم شهید می کردند.
سوره مائده - آیه70
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
این آیه اشاره می کند به راه و رسم افراد منحرف و خود خواه، که به جاى پیروى از رهبرانشان، اصرار دارند که رهبرانشان، تابع تمایلات و خواسته هایشان باشند و در غیر این صورت، حتى حاضر اند خیلی راحت، رهبرانشان را حذف فیزیکی کنند.
پیام های آیه:
راه انبیا مطابق تمایلات نفسانى نیست. «جاءهم رسول بما لاتهوى انفسهم»
ریشۀ تكذیب و كشتن انبیا، هواى نفس بنى اسرائیل است. «بما لا تهوى انفسهم فریقاً كذّبوا»
پیمان شكنى، پیامبركشى، تكذیب و لجاجت، از صفات بنى اسرائیل است. «فریقاً كذّبوا و فریقاً یقتلون»
در جامعۀ فاسد، یا شخصیت مردان خدا ترور مى شود با تکذیب، یا شخص آنان ترور می شود با قتل. «فریقاً كذّبوا و فریقاً یقتلون»
انبیا در راه خدا تا پاى جان پیش مى رفتند. «فریقاً یقتلون»
آب بندان یورمحله
ساری - استان مازندران
زمان اجرای برنامه: شهریور1396
روستای یورمحله، در اواسط بزرگراه ساری - جویبار، قرار گرفته است. در مجاورت این روستا، آب بندانی وجود دارد که سوژۀ عکاسی من شد.
موقعیت روستای یورمحله، بر روی نقشه
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
امام باقر(علیه السلام) فرمودند:
«علم و دانش، گنجینه ای است که کلید آن، پرسیدن و سؤال است. پس بپرسید تا خدا رحمتش را بر شما ارزانی دارد. به راستی که در راه دانش، چهار نفر، پاداش می برند: پرسش کننده. پاسخ دهنده. شنونده. دوستدار آن ها.»
فرازی از بخش دعاهای تعقیبات نماز مغرب: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«ألحَمدُ لِلّهِ الَّذِي يَفعَلُ مَا يَشَاءُ، وَ لا يَفعَلُ مَا يَشَاءُ غَيرُهُ.»
حمد و سپاس، از آنِ خدایی است که هر چه بخواهد، انجام می دهد و جز او نمی تواند هر چه بخواهد، انجام دهد.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«لَا يَجِبُ لِأحَدٍ أن تَغفِرَ لَهُ بِاسْتِحقَاقِهِ ، وَ لَا أن تَرضَى عَنهُ بِاسْتِيجَابِهِ. فَمَن غَفَرتَ لَهُ فَبِطَوْلِکَ ، وَ مَن رَضِيتَ عَنهُ فَبِفَضلِکَ. تَشكُرُ يَسِيرَ مَا شَكَرتَهُ، وَ تُثِيبُ عَلَى قَلِيلِ مَا تُطَاعُ فِيهِ... .» دعای37 - شماره های4 تا6
خدایا؛ هیچ کسی استحقاق آن را ندارد که او را بیامرزی و یا از او، خشنود گردی. اما هرکس را که آمرزیده ای، به احسان خودت بوده و هرکس را که از او خشنود گشته ای، به فضل خودت بوده است. ای خدا؛ اندک سپاس و شکر را می پذیری به طاعت و بندگی کم، پاداش کثیر، می دهی.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
عمری است که من برای تو سربارم هر جمعه دلِ تو را که می آزارم
پنهان ز شما نیست حقیقت، من به این شیوۀ انتظارِ خود شک دارم
چون مرد نبوده ایم آقا پایت هر جمعه نهاده ایم ما تنهایت
شرمنده ام از نبودنت می دانم تقصیرِ من است این نبودن هایت
تا بندۀ عشقِ و مالِ دنیا هستیم دور از نفسِ امام، تنها هستیم
افتاده گره به کارمان از بس که غافل ز دلِ یوسفِ زهرا هستیم
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان مازندران، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.