بسم الله الرّحمن الرّحیم
«وَلْتَكُنْ مِّنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.»
بین شما همیشه باید گروهی باشند که بقیه را به خوبی سفارش کنند و امر به معروف و نهی از منکر کنند. آنان همان مردم رستگار و خوشبخت هستند.
سورۀ آل عمران - آیۀ104
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در اجتماع چیزى به عنوان "ضرر فردی" وجود ندارد، و هر زیان فردى، امکان این را دارد که به صورت یک "زیان اجتماعی" در آید، و به همین دلیل، منطق و عقل، به افراد اجتماع اجازه مى دهد که در پاک نگه داشتن محیط زندگانی خود، از هر گونه تلاش و کوششى خود دارى نکنند. در بعضى از احادیث به این موضوع اشاره شده است. از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) چنین نقل شده که فرمود: «یک فرد گنهکار، در میان مردم، همانند کسى است که با جمعى سوار کشتى شود، و هنگامى که در وسط دریا قرار گیرد، کلنگى برداشته و به سوراخ کردن موضعى که در آن نشسته است بپردازد، و هر گاه به او اعتراض کنند، در جواب بگوید: من در سهم خود تصرف مى کنم. اگر دیگران او را از این عمل خطرناک باز ندارند، طولى نمى کشد که آب دریا، به داخل کشتى نفوذ کرده و یکباره همگى در دریا غرق مى شوند.»
پیامبر(ص) با این مثال جالب، منطقى بودن وظیفۀ امر به معروف و نهى از منکر را مجسم ساخته، و حق نظارت فرد، بر اجتماع را یک حق طبیعى که ناشى از پیوند سرنوشت هاست، مى دانند.
تذکر دادن به فرد گنهکار در جامعه، مانند تذکر دادن به یک شخصی است که داخل اتوبوس، سیگار می کشد و اگر کسی بتواند او را از سیگار کشیدن، منع کند، گویا خدمتی به همۀ سرنشینان کرده است. این همان حقیقت ناب امر به معروف و نهی از منکر است.
پیام های آیه:
در جامعۀ اسلامى، باید گروهى بازرس و ناظر كه مورد تأیید نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «ولتكن منكم امّة»
اصلاح جامعه و جلوگیرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول، مشخّص امكان ندارد. «منكم امّة»
دعوت به خیر و امر به معروف و نهى از منكر، باید به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى. «یدعون، یأمرون، ینهون»
امر به معروف، بر نهى از منكر مقدّم است. اگر راه معروف ها باز شود، زمینه های منكر، كم مى گردد. «یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنكر»
كسانى كه براى رشد و اصلاح جامعه، دل مى سوزانند، رستگاران واقعى هستند وگوشه گیرانِ بى تفاوت، از این رستگاری، سهمی ندارند. «اولئك هم المفلحون»
فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهایى خود خلاصه نمى شود، بلكه نجات و رشد دیگران نیز از شرایط فلاح است. «یأمرون، ینهون، اولئك هم المفلحون»
روستای اوزان
ایجرود - استان زنجان
زمان اجرای برنامه: شهریور1396
شهر زرین آباد، مرکز شهرستان ایجرود می باشد که در 36کیلومتری جنوب شهر زنجان، واقع شده است. در اطراف زرین آباد، روستاهای سرسبز و ییلاقی زیادی وجود دارند که یکی از آن ها، روستای اوزان نام دارد. روستای اوزان، در 12کیلومتری شمال غربی زرین آباد، قرار گرفته است. برای رسیدن به این روستا، در ابتدا باید از روستاهای یدی بلاغ و تله گرد، عبور کرد و سپس وارد این روستا شویم. روستای اوزان، در حاشیۀ رودخانه واقع شده است و در تابستان، هوای بسیار مطبوعی را دارد. از ویژگی های طبیعی روستا، تعداد بالای درختان سپیدار و صنوبری هستند که در حاشیۀ رودخانه، به چشم می خورند. در پایان بد نیست بدانیم که ارتفاع این روستا از سطح دریا، 1755متر می باشد.
من در مسیر بازگشت از استان کردستان، شبی را در زرین آباد، استراحت کرده و پس از آن، از چند روستای این منطقه دیدن کردم.
موقعیت روستای اوزان بر روی نقشه
رودخانه ای که از میان باغ ها، عبور می کند.
بیشتری درختی که در منطقه به چشم می خورد، سپیدار است.
جلوه ای از طبیعت زیبای روستای اوزان
درختان انگور
دورنمایی از روستای اوزان
پیرمرد خستگی ناپذیری که در این سن، درس تلاش و کوشش می دهد.
و بچه هایی که در کوچه ها، اوغات فراغتشان را سپری می کنند.
و اما در پایان...
حضرت محمد(صلّی الله علیه وآله) فرمود:
همانا بیشترین ترس و نگرانی، که من دربارۀ امتم دارم، هوی و هوس و آرزوی دور و دارز داشتن است. هوی و هوس، انسان را از حق، باز می دارد و آرزوی دور و دراز داشتن، آخرت را از یاد، می برد. آگاه باشید که این دنیا به شما پشت می کند و می رود و این آخرت است که به سمت شما می آید. بدانید امروز در دنیا، در سرای عمل و کردار قرار دارید و فردا در آخرت و قیامت، در سرای حساب رسی هستید و آن جا دیگر جایگاه عمل و کردار، نخواهد بود.
فرازی از دعای جوشَن کبیر که در آن، خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«یا مُغنِیَ البائِسِ الفَقیر»: ای خدایی که شخص مستمند و نَدار را، بی نیاز و توانگر می کنی.
«یا جابِرَ العَظمِ الکَسیر»: ای خدایی که استخوان شکسته شده را، ترمیم و بَست و بَند می کنی.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«ألّلهُمَّ صَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِه؛ وَ ارزُقنی سَلامَةَ الصَّدرِ مِنَ الحَسَد، حَتّی لا أحسُدَ أحَداً مِن خَلقِکَ عَلَی شَیئٍ مِن فَضلِک، وَ حَتّی لا أرَی نِعمَةً مِن نِعَمِکَ عَلَی أحَدٍ مِن خَلقِکَ فی دینٍ أو دُنیا أو عافیَةٍ أو تَقوَی أو سَعَةٍ أو رَخاءٍ إلّا رَجَوتُ لِنَفسی أفضَلَ ذَلِکَ بِکَ وَ مِنکَ وَحدَکَ لا شَریکَ لَک.» دعای22 - شمارۀ12
خدایا، بر محمد(ص) و آل او درود فرست؛ و سینۀ مرا از حسد، پاک گردان تا بر هیچ یک از بندگان تو و بر هیچ یک از نعمت هایی که به آن ها داده ای، حسادت نورزم. خدایا، چنان کن که هرگاه من دیدم که دیگران، عافیت، خوشی، ثروت و یا حتی اخلاق خوب دارند، به جای آن که به آن ها، رشک ورزم، آن نعمت ها را برای خود بدانم و حتی بهتر از آن ها را، به یاری و مدد تو، من از تو بخواهم.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
بر درد تنهایی دچارم ای نگارم پایان ندارد انتظارم ای نگارم
پاییزی ام هجران، امانم را بریده برگرد ای باغ و بهارم ای نگارم
آواره ای بودم مرا نوکر نوشتی نوکر شدن شد افتخارم ای نگارم
با تو که باشم قدر یک دنیا می ارزد منهای تو بی اعتبارم ای نگارم
این آبرو این اشک ها این مهر زهرا من هر چه دارم از تو دارم ای نگارم
بخشید اگر ما را خدا لطف خودت بود ای رحمت پروردگارم ای نگارم
می ترسم از جان کندنم، پیشم می آیی؟ در وقت سخت احتضارم، ای نگارم
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان زنجان، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.