بسم الله الرّحمن الرّحیم
«...فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ.»
خداوند آمرزنده و مهربان است.
سورۀ بقره - آیۀ226
بقایای قلعۀ روستای هاشم آباد
مشهد
اجرای برنامه در دی1392
روستای هاشم آباد در 10کیلومتری شمال شرقی مشهد واقع شده است. در حوالی این روستا، بقایای قلعه ای به چشم می خورد هیچ اطلاعی از آن در دسترس نیست. این اثر تاریخی، اکنون در وسط زمین های کشاورزی قرار گرفته است و هیچ گونه نظارتی در جهت حفظ آن وجود ندارد.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در مشهد، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در خراسان رضوی، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
و اما در پایان...
در حدیث است که: «إنّما هِیَ أعمالُکُم رُدَّت إلَیکُم»
ترجمه: این عذاب های شما، همان اعمال و کردار شما است که به سوی شما برگرداندیده شده است.
سعدی در این موضوع زیبا سروده است:
هر دم از عمر می رود نفسی چون نگه می کنم نمانده کسی
ای که پنجاه رفت و در خوابی مگر این پنج روز دریابی
خجل آنکس که رفت و کار نساخت کوس رحلت زدند و بار نساخت
عمر، برف است و آفتاب، تموز اندکی مانده، خواجه غره هنوز
هر که آمد عمارتی نو ساخت رفت و منزل به دیگری پرداخت
"برگ عیشی به گور خویش فرست کس نیارد ز پس، تو پیش فرست"
هر که مزروع خود به خورد و خوید وقت خرمنش خوشه باید چید
ای تهیدست رفته در بازار ترسمت بر نیاوری دستار
فرازی از دعای جوشَن کبیر که خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«یا مُغنِیَ مَنِ استَغناه»: ای خدایی که هرکس از تو طلب بی نیازی کند، بی نیازش می کنی.
«یا مُقَوّیَ مَنِ استَقواه»: ای خدایی که هرکس از تو طلب نیرو کند، او را تقویت و نیرومند می کنی.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آله؛ وَ اکفِنی مَؤونَةَ الإکتِساب، وَ ارزُقنی مِن غَیرِ إحتِساب، فَلا أشتَغِلَ عَن عِبادَتِکَ بِالطَّلَب، وَ لا أحتَمِلَ إصرَتَبِعاتِ المَکسَب.»
خداوندا، بر محمد(ص) و آل او درود فرست؛ و رنج مرا از کسب و کار، بِکاه، و از جایی که گمان ندارم، روزی دِه تا سرگرم طلب و کسب نگردم و از بندگی تو باز نمانم و رنج و وَبال کسب و کار، روی دوش من کمتر سنگینی کند.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
در وادی فراق تو ما جا گرفته ایم از درد دوریت همۀ ما گرفته ایم
زانو بغل گرفته فقط گریه می کنیم با سیل اشک، جلوۀ دریا گرفته ایم