بسم اللهِ الرّحمنِ الرّحیم
«يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِى الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَآءِ وَ مَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ»
آنچه در زمین فرو مى رود و آنچه را از آن بر مى آید مى داند، و (همچنین) آنچه از آسمان نازل مى شود و آنچه بر آن بالا مى رود؛ و او مهربان و آمرزنده است.
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در آیه گذشته، خداوند اشاره می کند که تمام آسمان و زمین و هرچه که در بین آنست، از آن خداست و خدا، حکیم و خبیر است. حال این آیه می خواهد، خبیر بودن خدا را باز کند.
در اول آیه، این فراز آمده است: "یَعلَمُ ما یَلِجُ فی الأرضِ وَ ما یَخرُجُ مِنها" «خداوند، آنچه در زمین فرو می رود و آنچه از زمین خارج می شود را می داند.»
آرى، او از تمام قطرات باران، و امواج سیلاب که در اعماق زمین فرو مى روند، و به طبقه نفوذ ناپذیر مى رسند، و در آنجا متمرکز، و براى انسانها ذخیره مى شوند، آگاه است.
او از دانه هاى گیاهان که با کمک باد، یا حشرات در پهنه زمین پراکنده مى شوند، و در زمین فرو مى روند، و روزى به درخت سر سبز یا گیاه پر طراوتى تبدیل مى گردند، با خبر است.
از ریشه هاى درختان، به هنگامى که در جستجوى آب و غذا به اعماق زمین پیشروى مى کنند.
از امواج الکتریسته، از گازهاى مختلف و ذرات هوا که به داخل زمین نفوذ مى کنند، از جاندارانى که در زمین فرو مى روند، و به آن حیات مى بخشند، و نیز از گنجها و دفینه ها، اجساد مردگان، اعم از انسانها و غیر انسانها که در این زمین گسترده، دفن مى شوند، آرى، از همه اینها با خبر است.
همچنین، از گیاهانى که از زمین خارج مى شوند، از انسانها که از آن بر خاسته اند، از چشمه هائى که از آن مى جوشد، از گازهائى که از آن برمى خیزد، از آتشفشانهائى که از آن زبانه مى کشد، و از حشراتى که در درون زمین لانه دارند، و از آن سر بر مى دارند، و خلاصه از تمام موجوداتی که از اعماق زمین بیرون می ریزند، اعمّ از آنچه که به آن آگاهی داریم و یا آگاهی نداریم، خداوند از همه آنها مطّلع و آگاه است.
آنگاه در ادامه آیه، این فراز می آید: "وَ ما یَنزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعرُجُ فیها" «او از آنچه از آسمان نازل مى شود و یا به آسمان بالا مى رود با خبر است».
از دانه هاى باران، از اشعه حیات بخش خورشید، از امواج نیرومند وحى و شرایع آسمانى، از فرشتگانى که براى ابلاغ رسالت، یا انجام مأموریتهاى دیگر، به زمین نزول مى کنند، از اشعه کیهانى که از ماوراء جو به زمین نازل مى شود، از شهابها و سنگریزه هاى سرگردان فضا، که به سوى زمین جذب مى شوند، او از همه این موارد، مطّلع است.
و نیز از اعمال عباد، که به آسمان عروج مى کند، از فرشتگانى که پس از اداى رسالت خود، به آسمان باز مى گردند، از شیطانی که به دنبال فریفتن انسانهاست، از شاخه هاى درختان برومندى که سر به آسمان بر مى کشد، از بخارهایی که از دریا بر می خیزد و بر فراز آسمان، ابرها را تشکیل می دهد، از آهی که از دل مظلومی بر می خیزد و به آسمان صعود می کند، پروردگارِ خبیر، به آنها آگاه است.
آیا هیچ کس جز او از این امور آگاهى دارد؟! آیا علم همه دانشمندان بشر به گوشه اى از این معلومات، احاطه پیدا مى کند؟
پارک ملّی تندوره
درگز -–خراسان رضوی
زمان اجرای برنامه: اردیبهشت1392
پارک ملّی تندوره، یکی از غنی ترین پارکهای حیات وحش استان خراسان رضوی محسوب می شود. گربه سانان، سگ سانان، گراز، قوچ و کل ، پرندگان و خزندگان گوناگونی در این پارک، زندگی می کنند. از جمله شاخص ترین حیوانات این پارک را می توان به پلنگ ایرانی، گربه جنگلی، بز وحشی، گرگ، روباه قرمز، سمور سنگی، شغال، کفتار، لاک پشت، سوسمار . انواع عقاب اشاره کرد. قطعاً اگر کسی علاقه دارد که حیات وحش این منطقه را از نزدیک لمس کند، باید فصل زمستان را انتخاب کند که اغلب حیوانات، برای جستجوی غذا، پایین می آیند و در دسترس قرار می گیرند. در ابتدای پارک نیز یک منطقه گردشگری محسوب می شود که مردم درگز، رفت و آمد زیادی به آنجا دارند. موزه حیات وحش پارک تندوره هم در آنجا قرار دارد که بازدید از آن، خالی از لطف نیست.
جاده قوچان-درگز
شب مانی در پارک ملی تندوره
موزه حیات وحش پارک ملّی تندوره که از حیوانات موجود در پارک، استفاده شده است.
لطفاً برای مشاهده سایر سفرنامه های من در استان خراسان رضوی، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهده سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهده صفحه "درباره من"، اینجا را کلیک نمایید.
و اما در پایان...
حضرت موسی(ع) بر شخصی گذشت که با خدای خود، مناجات و گفتگو داشت. حضرت موسی(ع) به خداوند عرض کرد: اگر من خدای این شخص بودم حاجتش را بر می آوردم. خطاب رسید: اعتماد مکن؛ محبّت دنیا در دل آن شخص است. گریه و مناجات، زمانی ارزش واقعی دارد و اثرگزار است که انسان در دلش محبت غیر خدا را نداشته باشد.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مَن لَهُ القُدرَةُ وَالکَمال، یا مَن لَهُ المُلکُ وَالجَلال.
ای خدایی که قدرت و کمال، از آن توست؛ و پادشاهی و بزرگی نیز از آن توست.
فرازی از کتاب صَحیفه سَجّادیّه که از امام سجاد(علیه السّلام) نقل شده است:
...حَمداً نُعتَقُ بِهِ مِن ألیمِ نارِ اللهِ إلَی کَریمِ جَوارِ اللهِ.
خداوند را سپاسگزاریم و از او می خواهیم که به واسطه این سپاسگزاریمان، ما را از آتش جاودان دوزخ که هیچکس نمی تواند آن را خاموش کند، رهایی بخشد و ما را در پناه کریمانه اش محفوظ بدارد.