دریاچه اوان - الموت

بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ

أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَٰهٌ مَّعَ اللَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ.

یا کسى که زمین را مستقرّ و آرام قرار داد، و میان آن نهرهایى روان ساخت، و براى آن کوههاى ثابت و استوار ایجاد کرد، و میان دو دریا مانعی قرار داد (تا آب شور و شیرین با هم مخلوط نشود؛ با این حال) آیا معبود و پروردگاری با خداست؟ قطعاً چنین نیست، بلکه بیشتر آنان جاهل اند و نمی دانند.

سورۀ نمل؛ آیۀ61

نکاتی اجمالی در مورد آیه:

چهار نعمت بزرگ ر این آیه آمده است که، سه قسمت از آن سخن از آرامش مى گوید:

آرامش خود زمین که در عین حرکت سریع به دور خودش، و به دور آفتاب، و حرکت در مجموعه منظومه شمسى، آنچنان یک نواخت و آرام است که ساکنانش به هیچ وجه آن را احساس نمى کنند، گویی در یک جا میخ کوب شده و ثابت ایستاده است و کمترین حرکتى ندارد.

دیگر وجود کوه ها که سابقاً گفتیم دور تا دور زمین را فرا گرفته اند و ریشه هاى آنها به هم پیوسته و زره نیرومندى را تشکیل داده است، و در برابر فشارهاى داخلى زمین و حرکات جزر و مد خارجى که بر اثر جاذبه ماه پیدا مى شود مقاومت مى کند، و هم مانعى است براى طوفان هاى عظیم که آرامش زمین را بر هم  مى زنند.

و سوم حجاب و حایل طبیعى است که میان بخش هائى از آب شیرین و آب شور، اقیانوس ها قرار داده، این حجاب نامرئى  چیزى جز تفاوت درجه غلظت آب شور و شیرین، و به اصطلاح تفاوت «وزن مخصوص» آنها نیست که سبب مى شود آب نهرهاى عظیمى که به دریا مى ریزند تا مدت زیادى، در آب شور حل نشوند و در نتیجه جزر و مد دریا آنها را بر بخش عظیمى از سواحل آماده کشت و زرع، مسلط سازد، و آنها را آبیارى کند.

در عین حال در لابلاى بخش هاى مختلف زمین، نهرهائى از آب که مایه حیات، زندگى و سرچشمه طراوت و خرمى، و مزارع آباد و باغ هاى پر ثمر است، قرار داده، بخشى از منابع این آبها در کوه ها است، و بخشى در لابلاى قشرهاى زمین.

آیا این نظام مى تواند مولود تصادف کور و کر و مبدئى فاقد عقل و حکمت باشد؟

آیا بت ها نقشى در این نظام بدیع و شگفت انگیز دارند؟

حتى بت پرستان چنین ادعائى نمى کنند.

لذا در پایان آیه، بار دیگر این سؤال را تکرار مى کند که: «آیا معبودی همراه خدا هست؟» خیر؛ «بلکه اکثر آنان بی خبر و نادانند.»

 

 

دریاچۀ اوان - الموت

شهرستان قزوین

اجرای برنامه در شهریور1393

سرتا سر منطقۀ الموت، پر از زیبایی و شگفتی است، اما به جرأت می توان گفت که دریاچۀ اوان، نگین درخشان این منطقه می باشد. دریاچه ای که نامش را از روستای هم جوارش گرفته و در تابستان، گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. البتّه بساط قایق سواری هم در این دریاچه به راه است که تجربۀ خوبی را را برای مسافران به ارمغان می آورد. گونه های متفاوتی از ماهی ها در این دریاچه زیست می کنند که گرفتن آنها نیاز به مجوّز دارد. شاید این سخت گیری بخاطر کوچک بودن دریاچه می باشد. به هرحال هرگاه برای بازدید از قلعۀ حسن صبّاح، وارد منطقۀ الموت شدید، ماندن یک وعدۀ غذایی در کنار این دریاچۀ نقلی و تودل برو را از دست ندهید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تصاویر دریاچۀ اوان در شهریور1391

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

و اما در پایان...

امام باقر فرمودند: عزّت، ردای خداست و بزرگی وکبریاء، جامۀ اوست. پس هر که بخواهد مانند خدا، بزرگی و تکبّر ورزد، خداوند او را در دوزخ سرنگون می کند.

فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)

...یا غَنائی عِندَ افتِقاری:  ای خدائی که ثروت من می باشی در موقع فقر و نداریَم.

...یا مَلجَأی عِندَ اضطِرارِی:  ای خدائی که پناهم می باشی در هنگام اضطرار و پریشانیم.

فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

ألّلهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَقِنا مِنکَ، وَاحفَظنا بِکَ، وَاهدِنا إلَیکَ وَلاتُباعِدنا عَنکَ، إنَّ مَن تَقِهِ یَسلَم، وَمَن تَهدِهِ یَعلَم، وَمَن تُقَرِّبهُ إلَیکَ یَغنَم.

خدایا بر محمّد(ص) و آل او درود فرست و ما را از خشم خود حفظ کن، و تو خود نگهدار ما باش، و ما را راهنمایی کن و از خود دور نکن که هر که را تو نگهدارش باشی، به سلامت می مانَد و هر که را تو هدایت کنی، دانا شود و هر که را تو به خود نزدیک کنی، بهره مند شده و سود می برد.

 

لطفا برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.