بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
«وَ اذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَ بَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَ تَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَ لَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.»
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعه الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.
بسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحیمِ
وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَآءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ.
و به یاد آورید هنگامى كه خداوند شما را پس از (هلاکت) قوم عاد، جانشینان (آنان) ساخت و در زمین شما را جایگاه (مناسب) داد. از قسمتهاى هموار زمین قصرها مىسازید و وهها را براى ساختن خانهها مىتراشیدید. پس الطاف و نعمتهاى خداوند را یاد كنید و در زمین فساد نكنید.
سورۀ أعراف آیۀ74
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، موقعیت قوم عاد در این جهان را خاطرنشان ساخته، مى فرماید: «به خاطر داشته باشید خداوند شما را جانشینان در روى زمین بعد از قوم "ثمود" قرار داد، و در آن مستقر ساخت». یعنی از یک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نکنید و و از سوى دیگر، توجه داشته باشید که پیش از شما اقوام طغیانگرى مانند قوم عاد بودند که بر اثر مخالفت هایشان به عذاب الهى گرفتار شدند و نابود گردیدند.
پس از آن، روى بعضى از نعمت ها و امکانات خداداد قوم "ثمود" تکیه کرده مى فرماید: شما در سرزمینى زندگى دارید که هم دشت هاى مسطح با خاک هاى مساعد و آماده دارد که مى توانید قصرهاى مجلل و خانه هاى مرفه در آن بسازید و هم کوهستان هاى مستعدى دارد که مى توانید خانه هائى مستحکم در دل سنگ ها (براى فصل زمستان و شرائط جوى سخت) ایجاد کنید و بتراشید.
از این تعبیر، چنین به نظر مى رسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مى دادند، در فصل بهار و تابستان در دشت هاى وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مى پرداختند و به همین جهت خانه هاى مرفه و زیبائى در دشت داشتند.
و به هنگام فرا رسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخره ها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث بر کنار بود، آسوده خاطر زندگى مى کردند.
و در پایان آیه مى فرماید: «این همه نعمت هاى فراوان خدا را یادآور شوید و در زمین فساد نکنید و کفران نعمت ننمائید».
پیام های آیه:
همه امكانات زندگى ما از خداوند است. «بوّأكم فى الارض»
از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم. «واذكروا... بعد عاد»
انسان، از همهى شرایط طبیعى مىتواند بهره بگیرد. «سهولها... الجبال»
مسكن، از نعمتهاى ویژه الهى است. «قصوراً... بیوتاً... آلاء اللّه»
رفاه، مسكن و قصر، اگر از یاد خدا جدا باشد زمینهى فساد مىشود. «قصوراً... بیوتاً... مفسدین»
اگر نعمتها را امانت الهى بدانیم و خود را در معرض هلاكت ببینیم، از تجاوز و سرپیچی دورى مىكنیم. «واذكروا... لاتعثوا»
قصرنشینان وكسانى كه امكانات بیشترى دارند، بیشتر نیازمند یاد خدایند تا به فساد كشیده نشوند. (كلمهى «قصر»، میان دو جمله «اذكروا» آمده است)
قلعۀ الموت
شهرستان قزوین
اجرای برنامه در شهریور1393
حسن صبّاح، یک شخصیّت اعجوبه ایست که ردّ پای آن را نه تنها در منطقۀ الموت قزوین، بلکه در سایر نقاط ایران می توان یافت. او که در تمامی عمرش، نه تنها مخالف حکومت خود بود، بلکه مخالفتش را ظاهر می کرد. روی همین جهت، حاکمان وقت همیشه به دنبالش بودند و او نیز متواری بود. پس این رفتارهای نادری که از حسن صبّاح سر می زند، می تواند طبیعی باشد که برای ادامۀ زندگی خود از منطقه ای به منطقۀ دیگر و از قلعه ای به قلعۀ دیگر روانه شود. او نه تنها استاد رفتن به مخفی گاه های دورافتاده و پَرت بود، بلکه در صورت لو رفتن پناهگاه و قلعه اش، با سربازان جسور و چغر خود، مدّت مدیدی را در مقابل دشمن، دوام می آورد و از پسِ محاصره بر می آمد. شاید جالب باشد که او در همین قلعۀ معروف به حسن صبّاح، با ساختن ذخیره گاه هایی در دل کوه، آب باران را در آنها هدایت کرده و در صورت محاصرۀ دشمن، تا شش ماه از آن آب مصرف می کردند. به هر حال حسن صبّاح، شخصیّت مرموزی هست که نشانۀ آن، مقاومت غیر عادی و حیرت انگیز او در مقابل دشمنانش می باشد. برخی از محلّی ها معتقدند که وی با اجنّه هم سر و کار داشته و از آنها برای کارهای خاصّش استفاده می کرده است. او از فرقۀ اسماعیلیّه محسوب می شوند که تنها امامان معصوم را تا امام ششم یعنی امام صادق(ع) قبول دارند. در منطقۀ الموت، علاوه بر این قلعه، قلعۀ لَمبَسَر نیز منسوب به شخصِ حسن صبّاح می باشد.
قلعۀ حسن صبّاح، در بخش الموت شرقی و در حاشیۀ روستای ییلاقی و زیبای گازرخان قرار دارد. روستایی که جا دارد از آن دیدن شود، حتّی اگر خبری از قلعه نباشد. چشم انداز روستا، از روی قلعه، زیبا و حیرت انگیز است.
دورنمای قلعۀ حسن صبّاح که بر بروی صخره ای دست نیافتنی قرار گرفته است.
چشم انداز روستای گازرخان از قلعۀ حسن صبّاح
حفاری سنگ برای ذخیره سازی انبوه آب
گورستان قلعه که در پایین کوه قرار دارد.
و اما در پایان...
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) در توصیه ای به ابوذر فرمودند: در راه خدا، از هیچ سرزنشِ سرزنش گری نترس و خسته و ملول نشو و ثابت قدم باش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مُعینی عِندَ مَفزَعی: ای خدائی که در هنگام هراسم، کمک کار و یاورمی.
...یا عَلّامَ الغُیوبِ: ای خدائی که به خوبی بر هر نهان و غیبی، دانایی.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاکفِنا حَدَّ نَوائِبِ الزَّمانِ، وَشَرَّ مَصائِدِ الشَّیطانِ، وَمَرارَةِ صَولَةِ السُّلطان.
خدایا؛ بر محمّد(ص) و ال او درود فرست و ما را در مصیبت های زمانه، یاری کن و شرّ دام شیطان را از ما دور کن و از تلخی قهر سلاطین، ایمن گردان.