بسم الله الرّحمن الرّحیم
«فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَن يَهْديَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِى الْسَّماءِ كَذَلِکَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذينَ لا يُؤْمِنونَ.»
هرکه را خدا لایق راهنمایی بداند، ظرفیت درونی اش را برای پذیرش اسلام، بیش تر می کند؛ و هرکه را بخواهد از سر بی لیاقتی اش، به حال خود رها کند، ظرفیت درونی اش را برای پذیرش حق، آن قدر کم می کند که انگار می خواهد جانش دربیاید! خداوند کسانی را که او و آیه هایش را باور نمی کنند، این طور به پلیدی می کشاند.
سورۀ انعام - آیۀ125
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
معنای شرح صدر چیست؟ وسعت روح، بلندى فکر و گسترش افق عقل آدمى است که هر انسانی آن را دارا باشد، سبب می شود که آمادگی اش، برای پذیرش حق و حقیقت، بیش تر گردد.
پیام های آیه:
قبول حق، ظرفیّت و زمینۀ درونى مى خواهد. «یشرح صدره للاسلام»
شرح صدر، موهبتى الهى است. «یشرح صدره للاسلام»
منحرفان، هرچند به ظاهر، خود را در گشایش و آرامش می بینند، ولى در واقع، گرفتار تنگناها و فشارها هستند. «ضیّقاً حرجاً»
كم ظرفیّتى، نوعى رجس و پلیدى روح است. «یجعل صدره ضیّقاً... الرِّجس»
خانه سوداگر
اوز - استان فارس
زمان اجرای برنامه: اسفند1401
شهر تاریخی اِوَز، در جنوب استان فارس، واقع شده است و دارای جاذبه های تاریخی زیادی است که شاخص ترین آن، خانه سوداگر می باشد. خانه ای قدیمی با معماری زیبا که حال و هوای زندگی، در آن دوران را به بازدید کننده، منتقل می کند. این خانه تاریخی، اکنون به عنوان موزه مردم شناسی اوز، مورد بازدید گردشگران قرار می گیرد.
من در سفرم به اوز، بازدیدی دوساعته، از این بنای تاریخی، به عمل آوردم.
موقعیت "شهر اوز" بر روی نقشه
بعد از بازدید از حیاط و ایوان خانه، وارد داخل خانه می شوم تا از اتاق های آن نیز، دیدن کنم.
معماری و تزئینات داخل خانه، به مراتب از خارج آن، زیبا تر و تماشایی تر است.
سردر ورودی خانه
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
جناب ابوذر خطاب به پیغمبر(ص) عرضه داشت: ای رسول خدا! مرا سفارش کن. پیغمبر(صلی الله علیه وآله) فرمودند:
«بر تو باد به سکوت کردن های طولانی، چرا که کم حرفی، شیطان را از تو براند و یاری رسان تو، در کار دینت باشد.»
فرازی از "دعای بعد از نماز امام حسن(ع)، در روز جمعه": (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«أللّٰهُمَّ إِنّی أَتَقَرَّبُ إِلَيکَ بِجودِکَ وَ كَرَمِکَ... وَ أَنْ تُقيلَنى عَثْرَتى، وَ تَستُرَ عَلَىَّ ذُنوبی وَ تَغفِرَها لى، وَ تَقضىَ لی حَوائِجى، وَ لا تُعَذِّبنى بِقَبيحٍ كانَ مِنّى، فَإِنَّ عَفوَکَ وَ جُودَکَ يَسَعُنی، إِنَّکَ عَلىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ.»
بارخدایا! به راستی من تقرب می جویم به تو به سبب جود و کرمت؛ و این که گناهان و لغزش هایم را بپوشانی و سپس از آن ها، درگذری و نیز، حوائجم را برآوری؛ و به خاطر کارهای زشتم، شکنجه ام نکنی، چراکه عفو و بخششت، شامل حال من، می گردد؛ تو بر انجام هر کاری، قادر و توانا هستی.
فرازی از "کتاب صَحیفۀ سجّادیّه" که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«وَ يا مَن يَجتَبی صَغيرَ ما يُتْحَفُ بِهِ، وَ يَشكُرُ يَسيرَ ما يُعمَلُ لَهُ.» دعای 46 - شماره6
ای خدایی که عمل حقیر و ناچیز را قبول کرده و به آن، پاداش می دهی.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
آهِ ما یک روز قیمت داشت آه از دست رفت چون مجالِ گفت و گویِ ما وُ ماه، از دست رفت
آهِ حسرت می کشیم از دل که یک دنیا ثواب خیلی آسان، ذره ذره، با گناه از دست رفت
چند باری تا حریمِ خیمه اش رفتیم حیف فیضِ وصلش با خطوری اشتباه، از دست رفت
بس که هِی شد صرفِ دیدارِ رقیبان، وقتِ ما فرصتِ دیدارِ نورِ رویِ ماه، از دست رفت
این که آخر رو به سویِ دوست آوردیم نیک لیک سویِ چشمِ ما در کوره راه، از دست رفت
تا کمی هم حال و روزِ عاشقان را حس کنیم اختیارِ عقلِ ما با یک نگاه، از دست رفت
در لباسِ فقر، مُستغنی شد از هر حاجتی آن که وقتِ سجده بر درگاهِ شاه، از دست رفت
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان فارس، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.