بسم الله الرّحمن الرّحیم
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحَرِّمُواْ طَيِّباتِ مَآ أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ. وَ كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالًا طَيِّباً وَ اتَّقُواْ اللَّهَ الَّذِى أَنْتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ.»
ای مسلمانان، چیزهای پاکیزه ای را که خدا برای استفاده تان، حلال کرده است، بر خودتان ممنوع نکنید؛ ولی از خط قرمزها عبور نکنید! چون خدا، آن کسانی را که از خط قرمزها عبور می کنند، دوست ندارد. از چیزهای پاک و پاکیزه ای که خداروزی تان کرده است، استفاده کنید و در حضور خدایی که باورش دارید، خودسرانه حلال یا حرام نکنید.
سوره مائده - آیات87 و88
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
روزى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از قیامت و صحنه هاى محشر سخن مى گفت. مردم چنان منقلب شده و گریستند كه بعضى تصمیم گرفتند دیگر غذاى خوب نخورند و آسایش را بر خود حرام سازند، روزه بگیرند، همسران خود را ترک كنند، شب ها كمتر بخوابند و بر این تصمیم، سوگند خوردند. پیامبر(ص) كه از این ماجرا مطلع شد، مردم را در مسجد جمع كرد و فرمود: « چرا بعضى از شما چیزهاى پاکیزه را بر خود حرام کرده اید؟ من سنّت خود را براى شما بازگو مى کنم و هرکس از آن روى گرداند، مسلمان نیست. من غذا مى خورم، شب ها مى خوابم و همسرانم را رها نمى كنم. دین ما، آیین انزوا و رهبانیَّت نیست. رُهبانیت امت من، جهاد است.»
آری، مسلمان، تسلیم فرمان الهى است. نه حلال ها را از پیش خود حرام مى سازد؛ نه حرام ها را از پیش خود، مباح و حلال می انگارد.
پیام های آیه:
اهل ایمان باید از چیزهاى پاكیزه و طیبات، استفاده كنند. «یا ایّها الّذین آمنوا»
ایمان، با تغییر و دست بردن در احكام الهى، سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا لا تحرّموا...»
اسلام، آیین فطرت است و فطرت كشى ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات»
خوردنى ها، پوشیدنى ها و لذایذ حلال، براى انسان آفریده شده است. «لكم»
ایمان، با افراط و تفریط، سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا... لا تعتدوا...»
در مكتب اسلام، انزوا، رُهبانیَّت، افراط و تفریط، ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات... لا تعتدوا»
محروم كردن خود از طیبات، تعدّى و تجاوز از حکم خدا می باشد. «لا تعتدوا»
افراط و تفریط، سبب محروم شدن از محبت خداست. «انّ اللّه لا یحبّ المعتدین»
بهره گیرى از امكانات مادى حلال، با ایمان منافات ندارد. «یا ایّها الّذین آمنوا... و كلوا»
در مسائل تغذیه، دقت كنیم. هم شیوۀ كسب و هم شیوۀ مصرف آن باید حلال باشد. «حلالاً، طیباً، واتّقوا»
تقوا، لازمۀ ایمان است. «و اتّقوا اللّه الّذى أنتم به مؤمنون»
صعود قله یامان داغی از روستای درکش
مانه و سملقان - استان خراسان شمالی
زمان اجرای برنامه: تیر1396
قله یامان داغی با ارتفاع 2331متر، در استان خراسان شمالی و در شهرستان مانه و سملقان، واقع شده است. این قله، در جنوب روستای جوزک و روستای درکش، قرار دارد. این دو روستا، در محور آشخانه - گالیکش، قرار دارند و فاصلۀ آن ها تا آشخانه، 25کیلومتر می باشد. مسیر اصلی قله یامان داغی، از روستای جوزک می باشد، اما ما در این برنامه قصد داریم، این قله را از روستای درکش، صعود کنیم.
«روز اول برنامه»
از مشهد، عازم روستای درکش شده و در ساعت 5عصر، به روستا می رسیم و برنامه را آغاز می کنیم.
موقعیت قله یامان داغی، بر روی نقشه
همانطور که در نقشه مشاهده می شود، مسیر صعود ما به قله، با رنگ سبز، و مسیر بازگشت ما از قله، با رنگ آبی، مشخص شده است.
ابتدا از مسیر دره، پیمایش می کنیم.
طبیعت زیبای دره درکش
پس از یک ساعت پیمایش دره، به کوه می زنیم. مسیری که بعداً فهمیدیم که اشتباه بوده است.
درخت اُرس زیابیی که در تابش نور خورشید، می درخشد.
پس از یک ساعت صعود کوه، هوا کم کم، تاریک می شود و ما هم مسیر را گم کرده ایم. تصمیم می گیریم، در همان جایی که هستیم، اتراق کنیم و فردا، به دنبال پاکوب، بگردیم.
هر چند محل اتراق ما، مکان مناسبی نبود و به چشمه، دسترسی نداشت، اما در شب، علاوه بر آسمان زیبا، چشم انداز خوبی به روستاهای اطراف داشت.
دورنمای روستای درکش در شب
نمایی زیبا از روستای درکش
محل اتراق ما در شب اول برنامه، با ارتفاع 1630متر
«روز دوم برنامه»
صبح زود، پیش از خوردن صبحانه، به جستجوی مسیر و پاکوب، می پردازیم.
دورنمای روستای جوزک
روستای درکش
نمایی زیبا از قله قورخود، از مسیر صعود قله یامان داغی
پس از چند کش و قوس و بالا و پایین رفتن، بالأخره، مسیر پاکوب قله را پیدا می کنیم و خودمان را به استراحتگاه چشمه گلک، با ارتفاع 1385متر، می رسانیم.
حیات وحش منطقه
پس از صرف صبحانه، از چشمه گلک، به سمت قله، حرکت می کنیم. مسیری که تماماً پاکوب است و صعود آن، 2ساعت به طول می انجامد.
طبیعت زیبای مسیر صعود قله یامان داغی
نمایی از پاکوب مسیر صعود قله یامان داغی
قله یامان داغی
نمایی از روستای ناویا از نزدیکی های قله
چشم انداز زیبای قله یامان داغی
در ساعت 2ظهر، به قله می رسیم. ارتفاع: 2331متر
چشم انداز شرقی قله یامان داغی
پس از استراحتی کوتاه، به سمت پایین حرکت می کنیم.
نمایی دیگر از روستای درکش
حیات وحش زیبای منطقه
اکنون ساعت 3عصر است و ما مجدداً به چشمه گلک می رسیم.
تصمیم می گیریم از مسیر جنگلی و پاکوبی که به اواسط دره درکش، منتهی می گردد را پیمایش کنیم.
مسیری که دارای پاکوب و بسیار زیبا می باشد و از دل جنگل، می گذرد.
پس از یک ساعت، پیمایش، به کف دره درکش می رسیم. جایی که یک استراحت گاه بسیار زیبایی دارد و ارتفاع آن، 1370متر می باشد.
با این که وقت کافی برای مراجعت از آن جا، به روستا داریم، اما تصمیم می گیریم که شب دوم را در همان جا، اتراق کنیم؛ برخلاف شب اول، که دسترسی به آب نداشتیم، اما در شب دوم، با خیالی آسوده، در کنار رودخانه، قرار داریم، و بارها و بارها، با چای آتیشی، از خودمان پذیرایی می کنیم.
طبیعت زیبای دره درکش
نمایی از عنکبوت های جنگلی
«روز سوم برنامه»
صبح روز سوم، پس از صرف صبحانه، به سمت روستا، حرکت می کنیم.
سلسله آبشارهای درکش
پس از 2ساعت پیمایش، به روستای درکش می رسیم.
مسافت کل پیمایش ما در این برنامه، 20کیلومتر شد، در حالی که اگر از مسیر اصلی، این قله صعود شود، مسافت پیمایش، خیلی کمتر از این ها می شود. ارتفاع صعود شدۀ این برنامه نیز به 1400متر، رسید.
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
امام باقر(علیه السلام) فرمودند:
«اسلام بر پنج چیز، استوار می باشد: اقامۀ نماز. پرداخت زکات. انجام حج. روزۀ ماه رمضان. ولایت و محبت اهل بیت.
در چهار مورد از این ها، تخفیفی منظور شده است، ولی در دوستی و ولایت ما اهل بیت، تخفیفی نیست. کسی که ثروتی ندارد، زکاتی بر او واجب نیست. کسی که هزینۀ سفر حج ندارد، حجی بر او واجب نیست. کسی که مریض است، می تواند نماز را به صورت نشسته بخواند. اما ولایت و محبت و دوستیِ ما اهل بیت، بر سالم و مریض و ثروتمند و بی بضاعت، لازم است.»
فرازی از بخش دعاهای تعقیبات نماز صبح: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«أللّٰهُمَّ إِنَّ مَغفِرَتَکَ أَرجَىٰ مِن عَمَلِى، وَ إنَّ رَحمَتَکَ أوْسَعُ مِن ذنبِى، أللّٰهُمَّ إِن كَانَ ذَنبِى عِندَکَ عَظِيماً، فعَفوُکَ أعظَمُ مِن ذَنبِى، أللّٰهُمَّ إِن لَم أكُن أهلاً أَن أبلُغَ رَحمَتَکَ، فَرَحمَتُکَ أهلٌ أَن تَبلُغَنِى وَتَسَعَنِى، لِأَنَّهَا وَسِعَت كُلَّ شَىءٍ، بِرَحمَتِکَ يَا أرحَمَ الرَّاحِمِينَ.»
خدایا! همانا آمرزش و مغفرت تو، از عمل من، امیدوار کننده تر و مهربانی تو از گناه من، عظیم تر و گسترده تر است. خدایا! اگر گناهانم نزد تو بزرگ است، گذشت و عفو تو از گناه من، بزرگ تر است. خدایا! اگرچه شایسته دست یابی به رحمت تو نیستم، امّا رحمت تو، سزاوار و شایسته است که به من برسد و مرا فرا گیرد، زیرا رحمتت همه چیز را به حق، فرا گرفته است، ای ارحم الراحمین.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«...فَأمَّا الْعَاصِي أمرَکَ وَ الْمُوَاقِعُ نَهيَکَ فَلَم تُعَاجِلهُ بِنَقِمَتِکَ لِكَيْ يَستَبدِلَ بِحَالِهِ فِي مَعصِيَتِکَ حَالَ الْإنَابَةِ إلَى طَاعَتِکَ، وَ لَقَد كَانَ يَستَحِقُّ فِي أوَّلِ مَا هَمَّ بِعِصيَانِکَ كُلَّ مَا أعدَدتَ لِجَمِيعِ خَلقِکَ مِن عُقُوبَتِکَ. ...فَمَن أكرَمُ يَا إلَهِي مِنکَ وَ مَن أشقَى مِمَّن هَلَکَ عَلَيکَ؟ لَا! مَن؟ فَتَبَارَکتَ أن تُوصَفَ إلَّا بِالْإحسَانِ، وَ كَرُمتَ أن يُخَافَ مِنکَ إلَّا الْعَدلُ، لَا يُخشَى جَوْرُکَ عَلَى مَن عَصَاکَ، وَ لَا يُخَافُ إغفَالُکَ ثَوَابَ مَن أرضَاکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَب لِي أمَلِي، وَ زِدنِي مِن هُدَاکَ مَا أصِلُ بِهِ إلَي التَّوْفِيقِ فِي عَمَلِي، إنَّکَ مَنَّانٌ كَرِيمٌ.» دعای37 - شماره های14 و16
ای خدای من، تو با لطف و کرمت، گناهکاری را که فرمان تو را زیر پا گذاشته و به حرام ها، دستش آلوده شده است، در کیفرش شتاب نفرمودی تا شاید از حال معصیت و نافرمانی، به حال اطاعت و فرمان پذیری برگردد؛ در حالی که آن هنگام که شخص عاصی، آهنگ و نیت مخالفت با تو را داشت، سزاوار هر عقابی بود. پس ای خدای من؛ کیست کریم تر از تو و بدبخت تر از بنده ای که با وجود خدایی هم چون تو، هلاک شود؟ بدبخت تر از او نیست! بدبخت تر از او کیست؟ ای خدا! تو بزرگ تر از آن هستی که تو را به غیر نیکی و احسان، ستانند؛ و کریم تر از آن هستی که از ستم تو بترسند؛ و بیم آن نیست که بر گناهکار، ظلم کنی؛ و خوف آن نیست که مطیعان و فرمان پذیران را از پاداش، محروم نمایی. درود بر محمد و آل او فرست و آرزوی مرا برآور و مرا بیش تر راهنمایی کن را که در عمل، توفیق یابم. تویی بخشنده و کریم.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
بیمارِ دو چشمِ تو به دنبالِ دوا نیست غیر از تو کسی یارِ دلِ خستۀ ما نیست
ما را که به جز یار نداریم اگر که از درگهِ دلدار برانند روا نیست
امرِ همه عالَم به سرِ زلفِ تو بند است کو پادشهی که سرِ کوی تو گدا نیست؟
خوشبخت تر از ما چه کسی هست که رزقش از سفرۀ معشوق، به جز جامِ بلا نیست؟
ما بادیه نوشیم و همه دار به دوشیم یک لحظه دلِ ما ز غم دوست، جدا نیست
بد تر ز منِ روسیهِ پَست کسی نیست بهتر ز تو ای خسروِ خوبان به خدا نیست
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان خراسان شمالی، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.