بسم الله الرّحمن الرّحیم
«وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَكُمُ النُّجومَ لِتَهْتَدوا بِها فِی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمونَ.»
این خدا هست که ستاره ها و سیاره ها را برایتان، علامت هایی قرار داده، تا در تاریکی های صحرا و دریا، مسیرتان را پیدا کنید. آری؛ نشانه هایمان را توضیح می دهیم برای مردم خوش فهم.
سورۀ أنعام - آیه97
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
خداوند در این آیه، به یکی دیگر از نعمت های آسمانی، اشاره می کند که این ما هستیم که ستارگان را براى شما قرار دادیم تا در پرتو آن ها، راه خود را در تاریکى صحرا و دریا، در شب هاى ظلمانى، بیابید.
انسان هزاران سال است که با ستارگان آسمان و نظام آن ها، آشنا است و لذا برای جهت یابى در سفرهاى دریایى و خشکى، بهترین وسیلۀ او، همین ستارگان بوده اند؛ خصوصاً در آن دورانی که خبری از دستگاه های قطب نما و جهت یابی، نبود.
نگاه پى در پى، به صفحۀ آسمان، در چند شب متوالى، نشان مى دهد که قرار گرفتن ستارگان، در همه جاى آسمان، یکنواخت است؛ گویی ستارگان، همانند دانه هاى مرواریدى هستند که روى یک پارچۀ سیاه، دوخته شده اند، و این پارچه را در آغاز شب از سمت مشرق به سوى مغرب مى کشند و همگى با آن، در حرکت هستند و به دور محور زمین، مى گردند، بدون آن که فاصلۀ آن ها تغییر پیدا کند.
براى انسان هیچ منظره اى جالب تر و دل انگیزتر از منظرۀ آسمان، در یک شب تاریک و پرستاره نیست. منظره ای که بی دریغ، انسان را یاد عظمت خدا می اندازد.
پیام های آیه:
ستارگان، مخلوق خدا و وسیلۀ راهیابى هستند. « جعل لكم النّجوم لتهتدوا بها»
نظام ستارگانِ آسمان، چنان دقیق است كه مى توان، راه هاى زمینى را با آن پیدا كرد. «لتهتدوا بها»
مردمی که خوش فکر و خوش فهم هستند، می توانند از تماشایی ستارگان، پی به وجود خدا و قدرت او ببرند. « لقوم یعلمون»
صعود پاییزی قله زِبله - 2546متر
گرگان - استان گلستان
زمان اجرای برنامه: آبان1401
این برنامه، مهمان گروه استرآباد استان گلستان
قله جنگلی زِبله با ارتفاع 2546متر، یکی از قله های زیبای استان گلستان می باشد. این قله که اشراف بسیار تماشایی به روستای زیارت دارد، دارای دو مسیر صعود، می باشد. مسیر اول آن از روستای زیارت و مسیر دوم آن، از منطقۀ سرعلی آباد می باشد که دسترسی آن از جادۀ جنگلی توسکستان می باشد. در این برنامه، برای این که از همۀ مناظر منطقه، لذت ببریم، مسیر صعود به قله زبله، از منطقه سرعلی آباد و مسیر بازگشت از قله، به سمت روستای زیارت انجام پذیرفت.
تمایل من به صعودِ قله های جنگلی در استان های شمالی، در فصل پاییز می باشد، چرا که از نظر من، طبیعت پاییزی در مناطق جنگلی، از هر فصل دیگری، تماشایی تر و چشم گیر تر است. خوشبختانه در این برنامه هم که در اواسط آبان ماه، برگزار شد، در برخی از قسمت ها، این طبیعت پاییزی منطقه بود که جلوه های مَحشر و بی بدیلی را به رخ ما نمایان می نمود.
علاوه بر مناظر دل فریب پاییزی، دریای ابر نیز، زیبایی های مسیر را دوچندان کرده بود. پیمایش این برنامه، بسی طولانی بود و همه جور مناظر طبیعی را در این برنامه، مشاهده کردیم. خدارو شکر می کنم بابت این همه تنوّع و زیبایی.
ما از ساعت 5صبح، از گرگان به سمت منطقۀ سرعلی آباد، حرکت می کنیم و در ساعت6 و درحالی که هوای منطقه، به زیر صفر رسیده و آب ها، یخ زده است، برنامه را آغاز می کنیم.
موقعیت "قله زبله" بر روی نقشه
مسیر پیمایش شده از سرعلی آباد تا قله، با رنگ آبی و مسیر پیمایش شده از قله تا روستای زیارت، با رنگ سبز، مشخص شده است.
نمای قله گاوکشان از چشم انداز مسیر صعود قله زبله
با تابش آفتاب، اندکی از سرما کم می شود.
بعد از یک ساعت پیمایش، به روی خط الرأس می رسیم.
نمای زیبای پاییزی قله زبله، که از دریای ابر، بیرون زده است، انرژی مضاعفی را به ما می دهد.
چندین نما از قله زبله
منظره ای که نمی توان از گرفتن عکس یادگاری، چشم پوشی کرد.
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
قله زبله
هرچه به قله زبله، نزدیک تر می شویم، روستای زیارت، بیش تر و بهتر خودش را نشان می دهد. تصاویر روستای زیارت از چشم انداز قله، تماشایی است.
دورنمای روستای زیارت
قله زبله و روستای زیارت در یک قاب
قله زبله
روستای زیارت
قله زبله
روستای زیارت
قله زبله
قله زبله
رخ شمالی قله زبله
درحالی که فاصلۀ چندانی تا قله نداریم، تابلوی روی قله، دیده می شود.
مناظر دیدنی دریای ابر و روستای زیارت از چشم انداز قله زبله
دورنمای شهر گرگان از چشم انداز قله زبله
چندین نمای زیبای دیگر از روستای زیارت
بعد از 4ساعت صعود، در ساعت10صبح، قله زبله را صعود می کنیم.
طبق برنامه، پس از صعود قله، حال باید از سمت روستای زیارت، به سمت پایین، حرکت کنیم.
بعد از یک ساعت، در محل مناسبی که دارای چشمه است، برای صرف ناهار، توقف می کنیم.
بعد از استراحت یک ساعته، مجدداً به سمت پایین حرکت می کنیم.
در ساعت 2عصر، به کلبۀ خداداد می رسیم که در ارتفاع 2290متری، قرار دارد.
نمایی دیگر از کلبه تشنه خداداد
روستای زیارت
روستای زیارت
در قسمتی از مسیر روستای زیارت، که از دلِ جنگل، عبور می کند، زیبایی های منطقه، به اوج خودش می رسد. من نیز از این فرصت استفاده کرده و علی رغمِ حرکت گروه، عکس های پاییزیِ منطقه را می گیرم.
در ساعت 3عصر، با پایان یافتن جنگل، به دشت زیبای گچَف می رسیم که در ارتفاع 1560متری قرار دارد.
نمای با عظمت از قله زبله، از چشم انداز حوالی روستای زیارت
چند تصویر دیگر از قله زبله
دورنمای قله زبله
قله زبله
روستای زیارت
دورنمای قله زبله از حوالی روستای زیارت
در آستانۀ رسیدن به روستای زیارت و پایان برنامه، با یک نمای بسیار زیبا و تماشایی از روستا، مواجه می شویم.
نهایتاً در ساعت 4عصر، این برنامۀ زیبا و جذّاب و تماشایی، به پایان می رسد. برنامه ای که زمان آن، به 10ساعت رسید.
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
کسی که اهل تکبر ورزیدن است، نباید امید داشته باشد که به نیک نامی، شناخته شود؛ کسی که نیرنگ باز است، نباید امید داشته باشد که دوستان بسیاری داشته باشد؛ کسی که بدخوی و بی ادب است، نباید امید داشته باشد که به بزرگواری و شرافت، شناخته گردد؛ فرد بخیل، نباید به ارتباط داشتن با قوم و خویشانش، امید بندد؛ آدمی که مسخره کننده است، نباید امید داشته باشد که دیگران به او، دوستی صادقانه، نثار کنند؛ کسی که اهل غیبت است، نباید امید داشته باشد که از دست دیگران، در سلامت و ایمنی باشد؛ شخص حسود، نباید به راحتی و آسوده دلی، امید بندد؛ کسی که بر لغزش و خطای کوچک دیگران، گذشت نمی کند و آن ها را مجازات می کند، نباید امید داشته باشد که به سروری و آقایی، شناخته گردد.
فرازی از "دعای پس از نماز حضرت امیرالمؤمنین(ع)، در روز جمعه": (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«سُبحانَ مَن لا تَبیدُ مَعامِلُهُ، سُبحانَ مَن لا تَنقُصُ خَزائِنُهُ، سُبحانَ مَن لا اضمِحلالَ لِفَخرِهِ، سُبحانَ مَن لا یَنفَدُ ما عِندَهُ، سُبحانَ مَن لا انقِطاعَ لِمُدَّتِهِ، سُبحانَ مَن لا یُشارِکُ أحَداً فی أمرِهِ، سُبحانَ مَن لا إلهَ غَیرُهُ.»
خداوند پاک و مَنزّه است از این که نشانه هایش، نابود گردد، و پاک و منزه است از این که خزائنش کم گردد، و پاک و منزه است از این که فخر و بلندمرتبگی اش، از بین برود، و پاک و منزه است از این که هرچه دارد، تمام شود، و پاک و منزه است از این که دورانش به سر رسد، و پاک و منزه است از این که کسی در کارش، شریک شود، و پاک و منزه است از این که جز او پرستیده شود.
فرازی از "کتاب صَحیفۀ سجّادیّه" که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«أللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ إقْراراً بِالْإسائَةِ، وَ اعْتِرافاً بِالْإضاعَةِ، وَ لَکَ مِن قُلوبِنا عَقْدُ النَّدَمِ، وَ مِنْ ألْسِنَتِنا صِدْقُ الِإعْتِذارِ، فَأْجُرْنا عَلَى ما أصابَنا فِيهِ مِنَ التَّفْريطِ أجْراً نَسْتَدْرِکُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغوبَ فِيهِ، وَ نَعْتاضُ بِهِ مِنْ أنْواعِ الذُّخْرِ الْمَحْروصِ عَلَيْهِ.» دعای45- شماره45
خداوندا! تو را حمد و سپاس، می گوییم و به بد کرداری خود، اقرار و به تباه کردن اعمال خویش، اعتراف داریم؛ در دل، با تو پیمان توبه می بندیم؛ پس با آن همه تقصیر و کوتاهی که کرده ایم، اجر ما را کامل، عطا کن تا فضائل و ذخائری که از دستمان رفته است، تدارک کرده و بازیابیم.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
عمری به درد، طی شد و درمان نخواستیم از جان و دل، وصال به جانان نخواستیم
گفتی که چشمِ خشک، وبالِ قیامت است غافل شدیم و دیدۀ گریان، نخواستیم
بی تو میانِ آتشِ اغیار، سوختیم افسوس بینِ شعله، گلستان نخواستیم
گشتیم روسیاه ترین در این بارگاه چون موی سفید، از غمِ هجران، نخواستیم
دنیا تمامِ حاجتِ ما بود جایِ یار هر بار آمدیم، به جز نان نخواستیم
از معصیت، کویرِ سراسر عطش شدیم اما ز ابرِ لطفِ تو باران نخواستیم
ما زیرِ خطِّ فقرِ معارف نشسته ایم یک بار معرفت ز کریمان نخواستیم
بستیم روی تو درِ خانه های خویش فریاد می زدیم که مهمان نخواستیم
تو تشنۀ هدایتِ این امتی ولی ما آب، بَهرِ این لبِ عطشان نخواستیم
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان گلستان، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه دربارۀ من، اینجا را کلیک نمایید.