بسم الله الرّحمن الرّحیم
«إِنْ تُبْدُواْ خَيْراً أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُواْ عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوَّاً قَدِيراً.»
خوبی دیگران را چه آشکار کنید و چه مخفی، اشکال ندارد و اگر از بدی شان بگذرید، خدا هم گذشت کننده ای توانا است.
سورۀ نساء - آیه149
پیام های آیه:
عفو از موضع قدرت، ارزشمند است، همانند عفوی که خداوندِ رؤوف، نسبت به بندگانش می کند «عفوّاً قدیراً»
روستای دربند
دیواندره - استان کردستان
زمان اجرای برنامه: شهریور1396
روستای دربند، با ارتفاع 1850متر، در 27کیلومتری شهر دیواندره، قرار دارد. من در سفر خود به دیواندره، گذری هم بر این روستا داشتم.
و در پایان، تصاویر برخی از بچه های پر انرژی روستاهای اطراف روستای دربند
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمودند:
«از نشانه های شقاوت و نگون بختی: جاری نشدن اشک چشم؛ سنگ دلی؛ حرص زدن در طلب روزی؛ پافشاری بر گناه.»
فرازی از دعاهای تعقیبات نماز: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«يا سابِغَ النِّعَمِ، يا دافِعَ النِّقَمِ، يا نُورَ المُستَوْحِشِينَ فِى الظُّلَمِ، يا عالِماً لا يُعَلَّمُ.»
ای خدایی که نعمت ها را نازل می کنی و بدی ها و نقمت ها را دور می گردانی؛ و در تاریکی ها، نوری برای وحشت زدگان می باشی. ای خدایی که بدون آموزش دیدن، دانا و عالم هستی.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«فَلَکَ الحَمدُ عَلَى ما وَقَيتَنا مِنَ البَلاءِ، وَ لَکَ الشُّكرُ عَلَى ما خَوَّلتَنا مِنَ النَّعماءِ، ... إِنَّکَ المَنّانُ بِجَسِيمِ المِنَنِ، الوَهّابُ لِعَظِيمِ النِّعَمِ، القابِلُ يَسِيرَ الحَمدِ، الشّاكِرُ قَلِيلَ الشُّكرِ.» دعای36 - شمارۀ6 و7
معبودا؛ تو را سپاس که ما را از بلاها، حفظ نمودی و شکر می کنم تو را که ما را از نعمت هایت، بهره مند گرداندی. همانا تو نعمت ها و عطاهای بزرگ و عظیم، می بخشی؛ سپاس اندک را می پذیری و شکر قلیل را، پاداش می دهی.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
آفتابا بس که پیدایی نمی دانم کجایی دور از مایی و با مایی، نمی دانم کجایی؟
هرطرف رو آورم رویِ دل آرایِ تو بینم جلوه گر است از به هر جایی، نمی دانم کجایی؟
شمع ها سوزند گردِ شمعِ رخسار تو و تو در میانِ جمع، تنهایی نمی دانم کجایی؟
گاه چون یونس به بحری، گه چو عیسی در سپهری گاه چون موسی به سینایی، نمی دانم کجایی؟
گاه دل ها را به کوی خویشت هر سو کشانی گاه خود، پنهان به دل هایی نمی دانم کجایی؟
هرکجا می خوانمت بر گو ش جان آید جوابم پیشِ من با من هم آوایی نمی دانم کجایی؟
شهر را گردم به شوقت کو به کو منزل به منزل یا به دشت و کوه و صحرایی نمی دانم کجایی؟
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان کردستان، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه درباره من، اینجا را کلیک نمایید.