بسم الله الرّحمن الرّحیم
«يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ واتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ.»
آی مسلمانان، در زندگی شخصی، صبور باشید و در زندگی اجتماعی، صبرهایتان را یک کاسه کنید؛ همچنین در برابر فتنه ها، هم بستگی تان را تقویت کنید و در حضور خدا، تقوا پیشه کنید تا خوشبخت شوید.
سورۀ آل عمران - آیۀ200
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
این آیه، محتوای یک برنامۀ جامع چهار ماده اى می باشد که ضامنِ سربلندى و پیروزى مسلمان ها است.
الف) صبر و استقامت در برابر مشکلات، هوس ها و حوادث. در حقیقت ریشۀ اصلى هر گونه پیروزى مادى و معنوى، صبر است. «اصبروا»
ب) در برابر فشارهاى كفار، مقاومت كنید. «صابروا»
ج) در حفظ مرزهاى جغرافیایى از هجوم دشمن و حفظ مرزهاى اعتقادى و فكرى، از طریق مباحثات علمى و حفظ مرز دل ها، از هجوم سوسه ها، جلوگیری کنید. «رابطوا»
د) تقوا پیشه کنید. صبر و مقاومت و حفظ مرزها، باید توأمان با تقوا باشند.
پیام های آیه:
در سایۀ ایمان، به كمالات مى رسید. «یا ایها الّذین امنوا اصبروا و صابروا...»
تا در مشكلات فردى صابر نباشید، نمى توانید در برابر دشمنان دین، مقاومت كنید. ابتدا «اصبروا» سپس «صابروا»
از دیگران عقب نمانید، اگر كفّار در كفر خود مقاومت مى كنند، كشته مى دهند و مال خرج مى كنند، شما نیز در راه خدا، با جان و مال، پایدارى كنید. «صابروا»
مسلمانان باید مشكلات یكدیگر را تحمل كنند و یكدیگر را به صبر، سفارش كنند. «صابروا»
اسلام، دین ارتباط است. ارتباط با مردم، خدا و پیامبران. «رابطوا»
صبر و مصابره و مرابطه، باید جهت دار باشد و در مسیر تقوا و رضاى الهى قرار گیرد، وگرنه كفار هم این مسائل را دارند. «صابروا و رابطوا و اتقوا اللَّه»
تقوا، مرتبه اى بالاتر از ایمان است. «امنوا... واتقوا»
صبر، زمینۀ رسیدن به سعادت و پیروزى است. «لعلّكم تفلحون»
طبیعت بهاری روستای بلعسکر
بندر لنگه - استان هرمزگان
زمان اجرای برنامه: فروردین1396
روستای بلعسکر، در 120کیلومتریِ غرب شهر بندر لنگه واقع شده است. این روستا هرچند در طول سال، آب و هوای گرمی دارد، اما در فصل بهار، آنقدر طبیعت آن، زیبا و با طراوت می شود که مسافران را متقاعد می کند که توقفی در طبیعت آن، داشته باشند.
موقعیت روستای بلعسکر بر روی نقشه
جشنواره گل های زرد بهاری، در طبیعت روستای بلعسکر
برکه ای زیبا در مجاورت روستای بلعسکر
جرعه ای از دریا...
پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه وآله) فرمودند:
«تو پیش از مرگ و پس از مرگت، همنشین و همراهی داری که با تو، به قبر آید. او زنده است، در حالی که تو مرده ای و به زیر خاک، رفته ای. اگر همراه تو خوب و خیر باشد، تو را ملاطفت می کند و اگر پست باشد، تو را افسرده کند. آن گاه تو در قیامت، فقط با او مبعوث می شوی و به صحنۀ قیامت وارد می شوی و تو فقط با آن بازخواست می شوی. پس در دنیا آن همنشین و همراهت را درست و نیکو کن که اگر نیکو شود، با آن انس می گیری و اگر فاسد باشد، از آن به ترس و وحشت می افتی. آن همنشین و همراه تو، عمل تو می باشد.»
فرازی از دعای جوشَن کبیر که در آن، خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«یا مَن هُوَ بِمَن عَصاهُ حَلیم»: ای خدایی که نسبت به معصیت کاران، بردبار هستی.
«یا مَن هُوَ فی إحسانِهِ قَدیم»: ای خدایی که احسان تو همیشه بوده است.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«ألّلهُمَّ فَارحَم وَحدَتی بَینَ یَدَیکَ، وَ وَجیبَ قَلبی مِن خَشیَتِکَ، وَ اضطِرابَ أرکانی مِن هَیبَتِکَ، فَقَد أقامَتنی یا رَبِّ ذُنوبی مَقامَ الخِزیِ بِفِنائِکَ... . ألّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ عُد عَلَی سَیِّئاتی بِعَفوِکَ، وَ لا تَجزِنی جَزائی مِن عُقوبَتِکَ، وَ ابسُط عَلَیَّ طَولَکَ، وَ جَلِّلنی بِسِترِکَ، وَ افعَل بی فِعلَ عَزیزٍ تَضَرَّعَ إلَیهِ عَبدٌ ذَلیلٌ فَرَحِمَهُ، أو غَنِیٍّ تَعَرَّضَ لَهُ عَبدٌ فَقیرٌ فَنَعَشَهُ.» دعای31 - شمارهای 23و24
خدایا، به تنهایی من در نزد تو و به طپیدن دل من از ترس تو و به لرزۀ اندام من از بیم تو، رحمتی عطایم کن. گناهانم مرا به جایی رسانده است که نزدیک است در آستانِ تو رسوایی به بار آورم. خدایا، بر محمد و آل او درود فرست و به کرم و عفو خود، کارهای زشت مرا ببخشای و آن جزایی را که دَرخورِ معصیت کاران هست را برای من مقرر نکن و احسان خودت را شامل حال من گردان و به لطف خود، مرا رسوا نکن و با من آن گونه رفتار کن که بزرگی با زیردست خود رفتار میکند؛ این زاری نماید و آن بزرگ، ببخشاید و یا رفتار ثروتمند با فقیری که این بر سر راه آن نشسته و آن دست این را گرفته و او را از زمین بلند می کند.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
باغ فردوس، چو دامانِ بیابانِ تو نیست لاله را خرّمیِ خار مُغیلانِ تو نیست
جان، به امیدِ مثالِ تو نگه داشته ام وَر نه یک لحظه، مرا طاقتِ هجرانِ تو نیست
دوست، مرهونِ عطای تو اگر شد نه عجب دشمنی نیست که شرمندۀ احسانِ تو نیست
خارم اما نِگهی کن که گلم گردانی تا نگویند مرا جا به گلستانِ تو نیست
مرگ، با دیدنِ تو لحظۀ میلادِ من است که حیاتِ اَبَدم جز لب خندانِ تو نیست
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان هرمزگان، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.