بسم الله الرّحمن الرّحیم
«وَ إِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزاً أَوْ إِعْرَاضاً فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحاً وَالصُّلْحُ خَيْرٌ...»
اگر زنی نشانه های ناسازگاری یا بی مهری در شوهرش ببیند، بد نیست که با کوتاه آمدن، از بعضی از حقوق خود، با شوهرش به خوبی سازش کند؛ چون که به هر حال، صلح، بهتر از اختلاف و جدایی است.
سورۀ نساء - آیۀ128
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
در این آیه، خداوند می فرماید: هر گاه زنى احساس کند که شوهرش، بناى سرکشى و اعراض دارد، مانعى ندارد که براى حفظ حریم زوجیت، از پاره اى از حقوق خود صرف نظر کند و با او از درِ صلح وارد شود. این یک قانون کلى و عمومى و همگانى می باشد که اصل نخستین در همه جا، صلح و صفا و دوستى و سازش است و نزاع، کشمکش و جدایى، بر خلاف طبع سلیم انسان و زندگى آرام بخش او می باشد، و لذا جز در موارد ضرورت و استثنائى، نباید به آن متوسل به نزاع شد. بر خلاف آن چه که برخی از مادى گراها مى پندارند که اصل نخستین در زندگى بشر، همانند سایر جانداران، تنازع بقاء و کشمکش است و تکامل، از این راه صورت مى گیرد. شاید همین طرز تفکر، سرچشمۀ بسیارى از جنگ ها و خونریزى ها در قرون اخیر، شده است. انسان به خاطر داشتن عقل و هوش، حسابش از حیوانات درنده جدا است، و تکامل او در سایۀ تعاون، صورت مى گیرد نه تنازع و جدال.
پیام های آیه:
گذشت از حقى که نتیجه اش، رسیدن به مصلحتِ بالاتر و حفظ خانواده می شود، مانعى ندارد و بهتر از پافشارى کردن، براى گرفتن حقی است که نتیجه اش، از هم پاشیده شدن کانون خانواده است. «فلا جناح»
در مسائل خانواده، مرحلۀ اول، اصلاح خود زوجین، بدون دخالت دیگران است. اگر نشد، دیگران دخالت كنند. «ان یصلحا بینهما»
حق خانواده، بیش از حق شخصى زن یا مرد است. به خاطر حفظ خانواده، باید از حق شخصى گذشت. «والصلح خیر»
صلح، همیشه با پرداخت مال نیست. گاهى گذشت از حق، زمین ساز مصالحه و آشتى است. و بخل مانع آن می باصلح، همیشه با پرداخت مال نیست. گاهى گذشت از حقّ، زمینه‌ساز مصالحه و آشتى است. و بخل مانع آن می باصلح، همیشه با پرداخت مال نیست. گاهى گذشت از حقّ، زمینه‌ساز مصالحه و آشتى است. و بخل مانع آن می باشد. «و اُحضرت الانفس الشُح»
ساحل لاریم دهنه
جویبار - استان مازندران
زمان اجرای برنامه: اسفند1396
در سفر خودمان به شمال، برای دیدن دریا، یک ساحل خلوت را انتخاب کردیم که در منطقۀ جویبار، قرار داشت و نام آن منطقه، لاریم دهنه بود. اما از بخت خوب ما، رفتنِ ما به این ساحل، هم زمان شده بود با ماهی گیری یکی از شرکت های صیادی. حضور ماهی گیران در ساحل، فرصتی شد تا که ما دست به دوربین شویم و از فرایند صید ماهی، در شمال، عکاسی کنیم.
موقعیت ساحل لاریم دهنه، بر روی نقشه
صدف های زیبا در ساحل لاریم دهنه
فعالیت ماهی گیران در ساحل لاریم دهنه
نمایی زیبا از تورهای عظیم و غول پیکر صیادی که با کمک تراکتور، جابه جا می می شوند.
این کار، در فصل سرما و زمانی که آب دریا خنک است، بسیار مشکل و طاقت فرسا می باشد.
این صیادان، پس از اتمام کار، تورها را با یک هنرمندی خاصی، جمع می کنند.
غروب زیبای ساحل لاریم دهنه
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
پیغمبر(صلی الله علیه وآله) فرمودند:
«خداوند با سه نفر، سخن نگوید: الف) شخصی که با منت، چیزی را می بدهد. ب) کسی که متکبرانه بر روی زمین، راه می رود. ج) کسی که کالایش را به قسم دروغ، به فروش می رساند.»
فرازی از دعای کمیل که مناجات أمیرالمؤمنین(ع) با خداوند می باشد: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«يا رَبِّ يا رَبِّ يا رَبِّ اَسْئَلُکَ بِحَقِّکَ وَ قُدْسِکَ وَ اَعْظَمِ صِفاتِکَ وَ اَسْمائِکَ اَنْ تَجْعَلَ اَوْقاتى مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ بِذِكْرِکَ مَعْمُورَةً وَ بِخِدْمَتِکَ مَوْصُولَةً وَ اَعْمالى عِنْدَکَ مَقْبُولَةً حَتّى تَكُونَ اَعْمالى وَ اَوْرادى كُلُّها وِرْداً واحِداً وَ حالى فى خِدْمَتِکَ سَرْمَداً.»
ای پروردگار من؛ به حق بارگاهِ قدسی ات، و به حق بزرگ ترین صفات و نام هایت، از تو می خواهم که اوقاتِ مرا در شبانه روز، به یادِ خودت خوش داری، و پیوسته مرا به خدمتِ خودت، درآوری، و اعمال و کردارم را نزد خودت مقبول بداری، و تمام اعمال و افکارم را در بندگی خودت، هماهنگ و یکی گردانی، تا آن که حالِ من در خدمتِ به تو، همیشگی گردد.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«ألحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكمِ اللَّهِ، شَهِدتُ اَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعايِشَ عِبادِهِ بِالْعَدلِ، وَ أخَذَ عَلى جَميعِ خَلقِهِ بِالْفَضلِ.» دعای35 - شمارۀ1
خدا را سپاس می گویم و به حکم و تقدیرش، راضی و خشنودم. خدایا، من خوب می دانم که تو عادلانه، روزی بندگان را تقسیم می نمایی و به هر یک از مخلوقات، بیش از نیازش، عطا می کنی.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
از بس که از فراغ تو دل، نوحه گر شده روزم به شامِ غربت و غم، تیره تر شده
آزرده گشت، خاطرت از کرده های من آقا ببخش، نوکرتان دردسَر شده
تنها خودت برای ظهورت دعا کنی وقتی دعای من، ز گنه، بی اثر شده
از شامِ هِجر یار، بسی توشه می بَرَد آنکس که اهل ذکر و دعای سحر شده
بودم مریض و ندبۀ تو شد دوای من حالم به لطفتان چقدر خوب تر شده
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان مازندران، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.