بسم الله الرّحمن الرّحیم
وَقَالُواْ اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحَنَهُ بَلْ لَّهُ مَا فِى السَّموتِ وَ الأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ.
و (برخى از کفار و مشركان) گفتند: خداوند فرزندى براى خود انتخاب كرده است. منزّه است او، بلكه آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست و همه در برابر او خاضع و فرمان برند.
سورۀ بقره؛ آیۀ116
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
اهل كتاب و مشركان، هركدام به نوعى براى خداوند فرزندى مىپنداشتند؛ یهود مىگفت: عُزَیر فرزند خداست. نصارى نیز حضرت عیسى را فرزند خدا معرّفى مىكردند و مشركان، فرشتگان را فرزندان خدا مىدانستند. این آیه ردّى است بر این توهّم غلط ونابجا، وذات خداوند را از چنین نسبتى منزّه مىداند.
خدا را با خود مقایسه نكنیم. اگر انسان نیاز به فرزند دارد بخاطر موارد ذیل است:
عمرش محدود است و میل به بقاى خویش و نسل خویش دارد.
قدرتش محدود است و نیازمند معاون و كمك كننده است.
نیازمند محبّت و عاطفه است و لازم است مونسى داشته باشد.
ولى خداوند از همۀ این كمبودها و نیازها منزّه است، بلكه هرچه در آسمانها و زمین است، همه در برابر او متواضع هستند.
خدایى كه همه آسمانها و زمین در برابر او تسلیم هستند، چه كمبودى دارد تا از طریق فرزند گرفتن آنرا جبران كند؟! «بل له ما فى السموات»
خشوع وتواضع، در برابر كسى سزاوار است كه تمام هستى از آن اوست، نه بتها و طاغوتهایى كه از آفریدن حتّى یك مگس نیز عاجزند و قدرت نفع و ضررى ندارند. «كلّ له قانتون»
غار دانیال
روستای دانیال - تنکابن - مازندران
اجرای برنامه در خرداد1393
غار دانیال که نامش، متأثّر از روستای همجوارش می باشد، در شهرستان تنکابن قرار گرفته و به عنوان دومین غار تمام آبی ایران شناخته می شود. طول این غار به بیش از 2000متر می رسد. این یعنی، شما در پیمایش این غار، یک رودخانۀ 1500متری را پیمایش می کنید. البته این رودخانه، در برخی از قسمت های غار، حوضچه های عمیقی را به وجود آورده است که کار پیمایش را بسی دشوار می کند. در برخی از قسمت های غار، باید تا کمر، وارد حوضچه ها شد که این امر، موجب می شود که لباس غارنورد خیس شده و احساس سرما و لرز کند. همچنین در طول پیمایش این غار، گاهی به تالارهای بلند و گاهی به شکاف های باریکی بر می خوریم که عبور از آن، با کوله، امکان پذیر نمی باشد. از دیگر خصوصیات غار دانیال، وجود استلاگمیت های چند میلیون ساله است که با اشکال گوناگون خود، نگاه بازدیدکنندگان را به خود خیره می کند. خفّاش ها نیز در ابتدای غار، به وفور یافت می شوند، اما هرچه به اواسط غار برسید، دیگر اثری از آن ها نخواهید یافت.
آب خوردن و تغذیۀ کم و البتّه مناسب، نباید در برنامۀ پیمایش این غار، فراموش شود.
مختصات دهانۀ غار دانیال:
36˚ 39′ 6.07″ : (N)
51˚ 10′ 8.46″ : (E)
و اما در پایان...
امام سجّاد(علیه السّلام) فرمود: جناب خضر پیامبر، در یکی از سفارش های خود به حضرت موسی(ع) گفت: هیچ کس را به گناهی نکوهش و سرزنش مکن؛ همانا دوست داشتنی ترین کارها نزد خداوند، سه چیز می باشد؛ میانه روی در رفاه و توانگری؛ بخشش در حال قدرت؛ نرم رفتاری و مدارا با بندگان خدا. هیچ کس با کسی در دنیا نرم رفتاری نکند، جز آنکه خداوند نیز در روز قیامت با او نرم رفتاری کند. سرچشمۀ حکمت، ترس از خداوند است.
فرازی از دعای جوشَن کبیر که خداوند را معرّفی می نماید: (کتاب مَفاتیحُ الجِنان)
...یا مَن سَبَقَت رَحمَتُهُ غَضَبَهُ: ای خدایی که رحمتش بر خشم و غضبش، سبقت گرفته است.
...یا مَن أحاطَ بِکُلِّ شَیئٍ عِلمُهُ: ای خدایی که با علم خود، بر هر چیزی احاطه داری.
فرازی از کتاب صَحیفه سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ وَإنَّکَ مِنَ الضُّعفِ خَلَقتَنا، وَ عَلَی الوَهنِ بَنَیتَنا، وَ مِن ماءٍ مَهینٍ إبتَدَأتَنا، فَلاحَولَ لَنا إلّا بِقُوَّتِکَ، وَلا قُوَّةَ لَنا إلّا بِعَونِک.
خداوندا، ما را ضعیف و ناتوان آفریدی و بنیان ما را بر سستی نهادی و آفرینش و خلقت ما را از آبی حقیر و پست، آغاز کردی. ای خدا، جنبش و حرکت ما به نیروی تو می باشد و ما جز به کمک و مَدَدت، نیرویی نداریم.
لطفا برای بازدید از سایر سفرنامه های من در استان مازندران، اینجا را کلیک نمایید.
لطفا برای بازدید از سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
جهت مشاهده صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.