بسم الله الرّحمن الرّحیم
«یا أیُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ ادْخُلُوا فِى الْسِّلْمِ كَافَّةً...»
اى کسانى که ایمان آورده اید؛ همگى (در پرتو ایمان) در صلح و آشتى درآیید!
سورۀ بقره - آیۀ208
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
اسلام، آئین صلح و صفا است:
خداوند در این آیه، همۀ مؤمنان را مخاطب خود ساخته و مى فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده اید! همگى در صلح و آشتى در آئید.»
"سِلم" و "سلام"، در لغت به معنای صلح و آرامش است و برخی آن را به معنای اطاعت، تفسیر کرده اند و این آیه، همۀ افرادِ با ایمان را به صلح و سلام و تسلیم بودنِ در برابر فرمان خدا دعوت مى کند.
از مفهوم این آیه چنین استفاده مى شود که صلح و آرامش، تنها در پرتو ایمان امکان پذیر است، و نمی توان تنها با اتکاء و کمک گرفتن از قوانین مادى، جنگ، ناامنى و اضطراب را از دنیا بر چید؛ زیرا عالم ماده(دنیا) و علاقۀ به آن، همواره سرچشمۀ کشمکش ها و تصادم ها است و اگر نیروى معنوى ایمان، آدمى را کنترل نکند، صلح غیر ممکن است. همان طوری که به روشنی می بینیم تمدّن غرب، که بهرۀ چندانی از معنویّت نبرده است، خونین ترین جنگ ها، کشتارها و خرابی های فراوانی را انجام می دهد. کشتار دویست میلیونی، در جنگ جهانی دوم و حادثۀ بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، گوشه ای از کارنامۀ درخشان تمدّن غرب را نمایان می سازد.
از دعوت عمومى این آیه، که همه مؤمنان را بدون استثناء، از هر زبان و نژاد و منطقه جغرافیائى و قشر اجتماعى، به صلح و صفا دعوت مى کند، استفاده مى شود که در پرتو ایمان به خدا، تشکیل حکومتِ واحدِ جهانى، که صلح در سایه آن همه جا آشکار گردد، امکان پذیر است.
اصولاً در مقابل عوامل پراکندگى (زبان و نژاد و...) یک حلقه محکم اتصال در میان قلوب بشر لازم است، و این حلقه اتصال، تنها ایمان به خداست که ما فوق این اختلافات است.
ایمان به خدا، و تسلیم بودن در برابر فرمان او، نقطه وحدت جامعه انسانیت و رمز ارتباط اقوام و ملت ها است. ما می توانیم نمونه جالبى از آن را در مراسم حج، مشاهده کنیم. در مراسم حج می بینیم که چگونه انسان هایى با رنگ هاى مختلف، از نژادهاى متفاوت و داراى زبان، قومیت و منطقه جغرافیائى ناهماهنگ، همگى برادر وار در کنار هم قرار گرفته و در آن مراسم بزرگ روحانى شرکت دارند و در نهایتِ صلح و صفا، به هم مى نگرند، و اگر آن را با نظامى که بر کشورهاى فاقد ایمان به خدا، حاکم است ـ که چگونه ناامنى از نظر جان و مال و عرض و ناموس، حاکم مى باشد ـ مقایسه کنیم، تفاوت میان جوامع با ایمان و بى ایمان از نظر سِلم و صُلح و سَلام و آرامش، روشن مى شود.
پیام های آیه:
ورود در فضاى سِلم و سلام و تسلیم، امكان ندارد مگر در سایه ایمان. «یاایّها الّذین آمنوا»
سلیقه ها را باید كنار گذاشته و تنها تسلیم قانون خدا بشویم. «ادخلوا فى السّلم كافّة
ایجاد صلح، وظیفهى همه مسلمانان است. «كافّة»
آبشار مارگون
روستای مارگون - سپیدان - فارس
اجرای برنامه در فروردین1395
در یکی از غربی ترین مناطق استان فارس که طبیعتش، رنگ و بوی طبیعت کهگیلویه و بویراحمد را دارد، آبشاری موجود است که آوازه اش، همه جا را پر کرده و بدون تردید، جزو پنج آبشار برتر ایران محسوب می شود. آبشار مارگون، واقع در شهرستان سپیدان، با ارتفاع خیره کننده 100متری و عرض 70متری اش، چشم هر گردشگری را می رباید و لحظات فراموش نشدنی را برای آن ها رقم می زند. جاری شدن آب از این آبشار، به قدری زیبا و حیرت انگیز است که جا دارد چند ساعتی در مقابل آن بنشینی و از تماشای آن لذّت ببری.
ما در حالی که شب سردی را در شهر سپیدان گذراندیم، در یک هوای نیمه برفی، راهی این آبشار شدیم و این اثر طبیعی کم نظیر را از نزدیک نِظاره کردیم.
مسیر آبشار مارگون

موقعیت آبشار مارگون بر روی نقشه

















































طبیعت جادۀ آبشار مارگون

بارش برف، در جادۀ سپیدان



و اما در پایان...
روزی ابوذر در کنار کعبه ایستاد و مشغول صحبت شد و مردم نیز گرداگرد او حلقه زدند. او گفت: اگر هر یک از شما بخواهد رهسپار سفری گردد، باید توشه ای شایسته همراه خود داشته باشد؛ آیا شما نمی خواهید که برای سفر رستاخیز(قیامت)، توشه ای شایسته همراه خود ببرید؟ مردی برخاست و گفت: ای ابوذر، ما را بر توشۀ سفر آخرت، راهنمایی کن. ابوذر در ضمن مطالبی گفت: برای وحشت قبر، در دل شب دو رکعت نماز بگزار. سخن نیک بگو و از سخن بد، پرهیز کن. بر مستمندان صدقه بده که شاید کمک نمودن به یک شخصِ درمانده، تو را از آن روز سخت نجات دهد. دنیا را به اندازۀ دو دِرهم قرار بده؛ یک درهم را برای خانواده ات خرج کن و درهم دیگر را با کمک کردن به سایرین، برای سرای آخرت خود بفرست. این را بدان که دِرهم سوم(ثروت اندوزی)، جز ضرر، سودی نرساند؛ پس آن را مجوی. و نیز دنیا را دو کلمه قرار دِه؛ کلمه ای در جوییدن رزق حلال و کلمۀ دیگر را برای آخرت خود قرار دِه. کلمۀ سوم نیز به جز ضرر، چیز دیگری دَر بَر ندارد؛ پس از آن دست بَرکش.
فرازی از دعای جوشَن کبیر که خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
یا أجوَدَ مِن کُلِّ جَواد: ای خدایی که از هر بخشنده ای، بخشنده تری.
یا أرأفَ مِن کُلِّ رَؤوف: ای خدایی که از هر رؤوف و مهربانی، مهربان تری.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
ألّلهُمَّ احلُل ما عَقَدَ، وَ افتُق ما رَتَقَ، وَ افسَخ ما دَبَّرَ، وَ ثَبِّطهُ إذا عَزَمَ، وَ انقُض ما أبرَمَ.
ای خدای من؛ هر راه هدایت و نجاتی را که شیطان بر ما بست، تو آن راه را بر ما بُگشای؛ و او هر چه ما را با گناه و دوری از تو پیوند داد، تو ما را رهایی بخش؛ و هر بار که برای گمراهی ما، برنامه ای آماده کرد، تو آن برنامه و تدبیرش را باطل و ساقط کن؛ و چون شیطان، قصد انجام کاری را داشت، تو او را باز دار؛ و هر چیزی که به شیطان قدرت و نفوذ می دهد را از بین ببر.
لطفا برای بازدید از سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.