بسم الله الرّحمن الرّحیم
«فَأَمَّا الَّذِينَ ءامَنُواْ بِاللَّهِ وَ اعْتَصَمُواْ بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِى رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَ فَضْلٍ وَ يَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِراطاً مُّسْتَقِيماً.»
خداوند کسانی را که به او ایمان آورده و باورش کنند و به او پناه برند را در زیر چتر رحمت و بزرگواری اش می گیرد و برای رسیدن به خودش، آن ها را به صراط مستقیم و راه درست، هدایت می کند.
سورۀ نساء - آیه175
پیام های آیه:
پاداش هاى الهى، فضل و رحمت اوست، نه استحقاق ما. «فى رحمة منه و فضل»
گر چه خدا هر كه را بخواهد، هدایت مى كند، ولى زمینه و وسیلۀ هدایت را خودمان با ایمان و اعتصام به خدا، باید فراهم سازیم. «یهدیهم الیه»
راه مستقیم، راهى است كه انسان را به خدا برساند. «یهدیهم الیه صراطاً مستقیماً»
صعود قله توچال
شمیرانات - استان تهران
زمان اجرای برنامه: مرداد1396
قله توچال، با ارتفاع 3962متر، در شمال شهر تهران، واقع شده است. این قله، مسیرهای صعود گوناگونی دارد که من در این برنامه، از اصلی ترین مسیر آن، صعود کردم. مسیر دربند به پناهگاه شیرپلا و از پناهگاه، به قله.
در این برنامه من در صبح روز اول، ابتدا از دربند، برنامه را آغاز کردم و در ساعت8، در پناهگاه شیرپلا، برای استراحت و صبحانه، توقف کردم. سپس از پناهگاه، راهی قله شدم که موفق شدم در ساعت 3عصر، قله را صعود کنم. پس از اندکی استراحت، بلافاصله قله را به سمت پناهگاه، ترک کردم. در حالی به پناهگاه شیرپلا رسیدم که هوا تاریک بود و ترجیح دادم که شب را در پناهگاه، استراحت کنم و صبح روز دوم برنامه، از پناهگاه، به سمت دربند، سرازیر شدم.
مسیر صعود قله توچال، از دربند
آبشار دوقلو
آبشار دوقلو و پناهگاه شیرپلا، در یک قاب
نمای غربی پناهگاه شیرپلا
نمایی از جانپناه توچال که دقیقاً بر روی قله، قرار دارد.
مسیر صعود قله توچال و علامت گذاری هایی که روی آن شده است.
تهران بزرگ از چشم انداز مسیر قله توچال
جانپناه امیری در ارتفاع 3450متری
چشم انداز پناهگاه شیرپلا
و اما در پایان...
یک جرعه معرفت...
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) در سفارشش به امام علی(ع) فرمود:
«یا علی! پیش از آن که چهار چیز، از دست رود، چهار چیز را شتابان دریاب. اول: جوانی ات را پیش از پیری دریاب. دوم: سلامتی ات را پیش از بیماری، دریاب. سوم: توانگری ات را پیش از تهی دستی دریاب. چهارم: زندگی ات را پیش از مرگ، دریاب.»
فرازی از دعای کمیل که مناجات أمیرالمؤمنین(ع) با خداوند می باشد: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«وَ أمَرتَهُم بِدُعائِکَ، وَ ضَمِنتَ لَهُمُ الإجابَةَ، فَاِلَیکَ يارَبِّ نَصَبتُ وَجهِى، وَ إِلَيکَ يَا رَبِّ مَدَدتُ يَدِى، فَبِعِزَّتِکَ استَجِب لِى دُعائِى، وَ بَلِّغنِى مُناىَ، وَ لَا تَقطَع مِن فَضلِکَ رَجائِى، يَا سَرِيعَ الرِّضا، اغفِر لِمَن لَا يَملِکُ إِلّا الدُّعاءَ، فَإِنَّکَ فَعَّالٌ لِما تَشَاءُ»
ای خدا؛ تو خودت دستور دادی که همۀ بندگان، تو را عبادت کنند و به درگاه تو دعا آورند و نیز ضامن شدی تا دعاهایشان را اجابت نمایی؛ پس ای پروردگار من، روی به سمت تو نموده ام، و به سوی تو دست دراز کرده ام؛ پس به عزت خویش، دعایم را مستجاب نما، و مرا به آرزویم برسان، و به فضل خویش، امیدم را قطع نکن. ای خدایی که زود، راضی و خشنود می شوی، بیامرز، کسی را که جز دعا، چیزی ندارد؛ همانا تو هرچه بخواهی، انجام می دهی.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«یَحجُبُنی أمرٌ أمَرتَ بِهِ فَأبطَأتُ عَنهُ، وَ نَهیٌ نَهَیتَنی عَنهُ فَأسرَعتُ إلَیه، وَ نِعمَةٌ أنعَمتَ بِها عَلَیَّ فَقَصَّرتُ فی شُکرِها»
ای خدای من؛ تو بر من اوامر و دستوراتی دادی، اما من در انجام آن ها، کندی و سستی نمودم، و نیز مرا از اموری نهی کردی، اما من نافرمانی و سرپیچی کردم، و نیز تو بر من نعمت دادی، اما من در سپاسگذاری آن ها، کوتاهی نمودم.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
دارد دوباره رنگ می بازد حنایم پس با چه رویی سوی تو آقا بیایم
دریا تویی، مولا تویی، آقا تویی تو من دست خالی آمدم، آقا گدایم
راه گلویم را دوباره بغض، بسته آقا ببین که در نمی آید صدایم
دستی بکش بر این دل غربت گرفته شاید کمی آرام گردد دردهایم
پشتم به تو گرم است از من رو مگردان من بی تو مثل کودکی بی دست و پایم
آقا زمین خورده دوباره چاکر تو فکری به حالم کن که مشغول هوایم
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان تهران، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه درباره من، اینجا را کلیک نمایید.