سفرنامه های من؛ بیجار

  • 2030 مرتبه

مسجد خسروآباد گروس - بیجار

17 تیر 1399

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«بَشِّرِ الْمُنافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً. الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْکافِرِينَ أَوْلِيَآءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً.»

به منافقان مژده بده که عذاب زجرآوری در انتظارشان است. همان هایی که با دشمنان بی دین و کفار، طرح دوستی می ریزند، نه با مسلمانان، که چه بشود؟ که عزت و آبرو از آن ها گدایی کنند؟ نخیر؛ آن ها باید بدانند که عزت و آبرو، یکسره دست خداست.

سورۀ نساء - آیات138 و139

نکاتی اجمالی در مورد آیه:

این آیه به همه مسلمانان هشدار مى دهد که عزت خود را در همه شئون زندگى، اعم از شئون اقتصادى، فرهنگى، سیاسى و مانند آن، در دوستى با دشمنانِ اسلام نجویند، بلکه تکیه گاه خود را، ذات پاک خداوندى قرار دهند که سرچشمۀ همۀ عزت ها است. دشمنان اسلام نه عزتى دارند که به کسى ببخشند و نه اگر مى داشتند قابل اعتماد بودند؛ زیرا هر روز که منافع آن ها اقتضاء کند، فوراً صمیمى ترین متحدان خود را مانند مهره ای سوخته، رها کرده و به سراغ کار خویش مى روند؛ آن چنان که گویى هرگز با هم، آشنایى نداشتند. همۀ تاریخ و بالاخص تاریخ معاصر، شاهد بسیار گویاىی از این واقعیت ها است. صدام ها و قذافی ها، در تاریخ، کم نیستند.

پیام های آیه:

این که ما عزت را در وابستگی به کفار بجوییم، خصلتى منافقانه است. «الذین یتخذون الكافرین اولیاء...»

كفار، حق سرپرستى مؤمنان را ندارند و مؤمنان نیز نباید ننگ سلطۀ كفار را بپذیرند. «یتخذون الكافرین اولیاء»


 

مسجد جامع خسروآباد گروس

بیجار - استان کردستان

زمان اجرای برنامه: شهریور1396

یکی از روستاهای تاریخی شهرستان بیجار، روستای خسروآباد است که در مجاورت جاده بیجار - قروه، قرار دارد. این روستا، بناهای تاریخی زیادی دارد که شاخص ترین آن ها، مسجد خسروآباد گروس می باشد. خانه امیر علایی، مقبرۀ امیر علایی و یک برج، از دیگر بناهای تاریخی این روستا، به حساب می آیند.

من در سفر خودم به استان کردستان، از بیجار، عازم قروه بودم که در بین راه، توقفی چند ساعته، در روستای خسروآباد داشتم و از مسجد جامع تاریخی، عکاسی کردم. این مسجد جامع که بر می گردد به دورۀ قاجاریه، یکی از زیبا ترین جاذبه های تاریخی شهرستان بیجار می باشد. در بازدید از این مسجد جامع، ابتدا مواجه شدم با حیاط و حوض و ایوان های آجری زیبا. اما وقتی پی به اوج هنرمندی معماری مسجد می برید که قدم به شبستان مسجد، بگذارید و مواجه شوید با تعداد زیادی از ستون های قطور، که به صورت چشم نوازی، بنا گردیده اند.

 

موقعیت روستای خسروآباد بر روی نقشه

 

نمایی از فضای بیرونی مسجد جامع خسروآباد گروس

 

 

 

 

 

 

 

 

 

درب ورودی مسجد

 

تصاویر صحن و سرای مسجد از چندین زاویه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پس از تماشای صحن و ایوان های مسجد، وارد شبستان شدم و شروع به عکاسی از آن جا کردم. شبستانی که معماری فوق العاده اش، چشم ها را به خودش خیره می کند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بعد از عکاسی از مسجد جامع، نوبت به عکاسی از سایر ابنیه تاریخی روستای خسروآباد می رسد.

 

مقبره امیر علایی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

خانه امیر علایی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نمایی از برج تاریخی روستا

 

تابلوی مسجد جامع که در ابتدای روستا نصب شده است.

و اما در پایان...

یک جرعه معرفت...

امام صادق(علیه السلام) فرمودند:

«سه چیز، نزد خدا شکایت می کنند: الف) مسجد ویرانی که مردمش در آن، نماز نخوانند. ب) عالِم و دانشمندی که میان نادان ها گرفتار شده است. ج) قرآنی که در گوشه ای آویخته شده باشد و گرد و خاک، بر روی آن نشسته و کسی از آن استفاده نکند.»

فرازی از دعای کمیل که مناجات أمیرالمؤمنین(ع) با خداوند می باشد: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)

«إلَهی وَ سَیِّدی فَأسئَلُکَ ...وَ أن تُوَفِّرَ حَظّی مِن کُلِّ خَیرٍ أنزَلتَهُ، أو إحسانٍ فَضَّلتَهُ، أو بِرٍّ نَشَرتَهُ، أو رِزقٍ بَسَطتَهُ.»

ای معبودا؛ از تو می خواهم که نصیب و بهرۀ فراوانم دهی از هر خیری که نازل می کنی و از هر نیکی و احسانی که پخش می نمایی و از هر رزقی که عطا می کنی.

فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

«أللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ طَيِّب بِقَضائِکَ نَفْسى، وَ وَسِّعْ بِمَواقِعِ حُكمِکَ صَدرى، وَ هَب لِىَ الثِّقَةَ لِاُقِرَّ مَعَها بِأنَّ قَضائَکَ لَم يَجرِ اِلاّ بِالْخِيَرَةِ، وَ اجعَل شُكرى لَکَ عَلى‏ مازَوَيتَ عَنّى اَوْفَرَ مِن شُكرى اِيّاکَ عَلى‏ ما خَوَّلْتَنى»   دعای35 - شمارۀ3

خدایا، بر محمد و آل او درود فرست و دل مرا به تقدیر خودت، خوش کن، و شرح صدری به سینۀ من بده تا به حکم تو راضی باشم، و یقین مرا به خودت محکم تر کن تا اقرار کنم که تقدیراتِ تو بدون حکمت نمی باشند. خدایا، بر آن چه که به من عطا نفرموده ای، بیشتر سپاس می گویم تا از آن چه که به من ارزانی داشته ای.

«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»

بُگذار دلم بی سر و سامانِ تو باشد     یک عمر، فقط دست به دامانِ تو باشد

میقات، به شوق رُخت اِحرام بپوشد     ای روحِ حرم، کعبه مسلمانِ تو باشد

هر شاخۀ گل، آیه ای از سورۀ حُسنَت     دل، آینه در آینه حیران تو باشد

گیسوی تو بر باد، دهد نظمِ جهان را     نظمی هم اگر هست، پریشان تو باشد

مستان، همگی از خُمِ میخانه خرابند     میخانه خرابِ خُمِ چشمان تو باشد

 

 

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان کردستان، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.

برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.

نظرات