بسم الله الرّحمن الرّحیم
«أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جاهَدُواْ مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الْصّابِرین.»
نکند خیال کرده اید همین طور آزمایش نشده، داخل بهشت می شوید، بلکه خداوند از میان شما، کسانی را که در عرصۀ جهاد و مقاومت، فعال هستند را شناسایی کرده و برتری می دهد.
سورۀ آل عمران - آیۀ142
نکاتی اجمالی در مورد آیه:
خداوند در این آیه، براى تصحیح یک اشتباهِ فکرىِ مسلمانان می فرماید: آیا فکر می کنید بدون جهاد و استقامتِ در راه خدا، مى توانید در بهشتِ بَرین، جاى گیرید؟ آیا گمان کردید داخل شدن، در انبوهِ نعمت های بهشتی، تنها با عنوان مسلمان بودن و یا عقیدۀ بدون عمل، ممکن است؟ اگر چنین بود، مسأله بسیار ساده بود، ولى هرگز چنین نمی باشد و تا اعتقادات واقعى در میدان عمل، پیاده نشود، کسى بهره اى از آن سعادت ها را نخواهد بُرد، در این جا است که باید صفوف، از هم مشخص شود، و مجاهدین و صابرین واقعی، از افراد بى ارزش و پست، شناخته شوند.
بر اساس آن چه در تاریخ و روایات آمده، بعد از جنگ بدر و شهادت پر افتخار جمعى از مسلمانان، عده اى از مسلمان ها، در جلسات، مى نشستند و پیوسته آرزوى شهادت مى کردند که اى کاش! این افتخار در میدان بدر، نصیب ما نیز شده بود. مطابق معمول، در میان آن ها، جمعى صادق بودند و عده اى متظاهر و دروغگو، و یا در شناسائى خود در اشتباه بودند. اما طولی نکشید که جنگ وحشتناک احد پیش آمد. در آن کارزار، مجاهدین راستین، با شهامتِ فوق العاده جنگیدند و شربت شهادت نوشیدند و به آرزوى خود رسیدند، اما جمعى از دروغگویان، هنگامى که آثار شکست را در ارتش اسلام مشاهده کردند، از ترس کشته شدن، فرار کردند.
پیام های آیه:
از امیدها و آرزوهاى باطل دست برداریم و به آن ها، دل خوش نباشیم. «ام حسبتم»
ایمانِ قلبى كافى نیست؛ تلاش و عمل نیز لازم است. بهشت را به بها دهند نه بهانه. «ام حسبتم ان تدخلوا الجنة و لما یعلم...»
كلید بهشت، صبر و جهاد است. صبر نیز، چهار مرحله دارد؛ صبر در برابر مصیبت، معصیت و انجام عبادت و حضور در جهاد. «و یعلم الصابرین»
صبر و مقاومت، همراه با جهاد، لازم است. زیرا شروع جنگ و ادامۀ آن و عوارض و آثار بعد از جنگ، همه و همه نیازمند صبر و بردبارى است. «جاهدوا منكم و یعلم الصابرین»
روستای بنه خوی
بانه - استان کردستان
زمان اجرای برنامه: شهریور1396
در سفری که به استان کردستان و شهر بانه داشتم، پیش از آن که به بانه برسم، از روستای زیبا و جنگلی بنه خوی، دیدن کردم. این روستا، در 9کیلومتری شرق بانه و در مجاورت شرقی سد بانه واقع شده است.
نمایی از روستای بُنه خوی
موقعیت روستای بنه خوی بر روی نقشه
جادۀ روستایی بنه خوی
تقارن زیبای جنگل و روستا
و اما در پایان...
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) فرمودند:
«آدمیزاد، دو چیز را ناخوشایند می شمارد در حالی که ناخوشایند نیستند. از مرگ واهمه دارد در حالی که مرگ، مؤمن را از فتنه ها و بلاها آسوده می سازد؛ و از کم بودنِ مال و دارایی ناراحت است در حالی که کم بودن اموال، حساب رسیِ در قیامت را کم می کند.»
فرازی از دعای جوشَن کبیر که در آن، خداوند را معرّفی و توصیف می نماید: (کتاب مفاتیحُ الجِنان)
«یا مَن لا یُدرِکُهُ البَصَر»: ای خدایی که چشم ها، توان دیدن تو را ندارند.
«یا مَن لا یَخفَی عَلَیهِ أثَر»: ای خدایی که هیچ جنبش و حرکتی از تو مخفی نمی ماند.
فرازی از کتاب صَحیفۀ سجّادیّه که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:
«وَ وَفِّقهُم لِإقامَةِ سُنَّتِکَ، وَ الأخذِ بِمَحاسِنِ فی إرفاقِ ضَعیفِهِم، وَ سَدِّ خَلَّتِهِم، وَ عیادَةِ مَریضِهِم، وَ هِدایَةِ مُستَرشِدِهِم، وَ مُناصَحَةِ مُستَشیرِهِم، وَ تَعَهُّدِ قادِمِهِم، وَ کِتمان أسرارِهِم، وَ سَترِ عَوراتِهِم، وَ نُصرَةِ مَظلومِهِم، وَ حُسنِ مُواساتِهِم بِالماعونِ، وَ العَودِ عَلَیهِم بِالجِدَةِ وَ الإفضال، وَ إعطاءِ ما یَجِبُ لَهُم قَبلَ السُّؤال.»
خدایا؛ به من و همسایگانم این توفیق را دِه که سنت تو را برپا دارند، و آداب نیکوی تو را فرا گیرند؛ و به یاری ناتوان ها برخیزند و حاجت آن ها را بر طرف کنند؛ و به عیادت بیماران رَوند؛ و طالبان حق را، راهنمایی کنند؛ و برای مشورت خواهان، خیرخواه باشند؛ و به دیدن مسافر بروند؛ و راز و عیب دیگران را بپوشانند؛ و به یاری ستم دیدگان و مظلومان بشتابند؛ و دارایی خود را از دیگران، دریغ ندارند؛ و به یکدیگر احسان کنند؛ و پیش از آن که همسایه ها، خواستۀ خودشان را مطرح کنند، به خواستۀ آن ها رسیدگی کنند.
«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»
فقط یک بار اگر پاسخ دهی عرض سلامم را تمام عمر، شیرین می کند این شهد، کامم را
هزاران بار سَمتم گام بر می داری اگر سَمت تو بر دارم فقط یک بار گامم را
کنارم بودی اما بودنت را حس نمی کردم کنارت بودم و نشناختم اما امامم را
اگر اینجا نشستم حتم دارم بُرده ای هر شب میان نام های در قنوتِ خویش، نامم را
ز تو چند بار چیزی خواستم فورا عطا کردی بدون آن که بگذاری بگویم من کلامم را
من آن هستم که هر چه دارم از لطف شما دارم تمام هستی ام را عزتم را احترامم را
خدا داند که دیگر از خدا چیزی نمی خواهم اگر پاسخ دهی یک مرتبه عرض سلامم را
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان کردستان، اینجا را کلیک نمایید.
لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.
برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.