ساحل جنوب غربی کیش

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُهآ إِلّا هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلّا يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَلا يابِسٍ إِلّا فِى كِتابٍ مُبِينٍ‏.»

راه های دسترسی به غیب، تنها پیش خداست و کسی جز او، آن ها را نمی داند. هر چه در خشکی ها و دریاها هست را می داند. هر برگی از درخت بیفتد و هر دانه ای در عمق زمین، فرو رود و هر محصول تر و خشکی به زمین بیفتد، او می داند و بس. بله، همۀ رویدادهای جهان، در کتابی روشن، ثبت است.

سوره أنعام - آیه59

نکاتی اجمالی در مورد آیه:

آگاهى خدا به آن چه که در خشکى ها و دریاها اتفاق می افتد، به معنای این است که علم او، بر همه چیز، احاطه دارد.

این یعنى او، از جنبش میلیاردها موجود زنده، کوچک و بزرگ، در اعماق دریاها و از لرزش برگ هاى درختان، در تمام جنگل ها و کوه ها و از زمانِ قطعىِ شکفتن و باز شدنِ غنچه ها و گلبرگ ها و از جریان امواج نسیم، در بیابان ها و خمیدگى دره ها و از شمارۀ واقعى سلول هاى بدنِ هر انسان و گلبول هاى خون ها و از حرکات مرموز تمام الکترون ها، در دل اتم ها و بالأخره، از تمام اندیشه هایى که در لابلاى پرده هاى مغز ما مى گذرد، و تا اعماق روح ما نفوذ مى کند، به طور یکسان، با خبر است. آری؛ چه کسى جز خدا مى داند که بادها در هر شبانه روز، در سرتاسر کرۀ زمین، چه بذرهایى را از گیاهان جدا کرده و به چه نقطه اى مى پاشند؟ و چه کسى جز او می داند که در هر ساعت، به وسیلۀ حشرات و یا به وسیلۀ انسان ها، چند دانه از چه نوع بذر، در کدام نقطه از زمین، افشانده مى شوند؟

حال نکتۀ قابل توجه این است که ایمان و باور به این علم وسیعِ پهناور خدا، به انسان مى گوید که تمام اسرار وجود تو، و اعمال و گفتار تو و حتی نیّات و افکار تو، همگى براى ذات پاک او آشکار است؛ با چنین ایمانى، چگونه ممکن است انسان، مراقب حال خویش نباشد و اعمال و گفتار و نیّات خود را کنترل نکند.

پیام های آیه:

بر خلاف كسانى كه مى گویند خداوند تنها به كلیّات علم دارد، خداوند به همه چیز و همۀ جزئیّات هستى، آگاه است. پس باید مواظب اعمال خود باشیم. «لا تسقط من ورقة...»

جز خداوند، هیچ کسی از پیش خود علم غیب ندارد. «و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الاّ هو»

 

 

ساحل جنوب غربی جزیره کیش

شهرستان بندرلنگه - استان هرمزگان

زمان اجرای برنامه: فروردین1392

در سفری که به جزیره کیش داشتم، پس از بازدید از یکی از شاخص ترین جاذبه های گردشگری این جزیره، به نام کشتی یونانی، که در جنوب غربی جزیره، قرار دارد، به سراغ ساحلی زیبا رفتم که در همان حوالی وجود داشت. من در فرصت کمی که تا غروب آفتاب، باقی مانده بود، استفاده کرده و از آن مکان زیبا، عکاسی کردم.

 

موقعیت "جزیره کیش" بر روی نقشه

 

موقعیت "منطقه کشتی یونانی" در جزیره کیش

 

تصاویر کشتی یونانی در حوالی غروب آفتاب

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تصاویر ساحلی زیبا در جنوب شرقی کشتی یونانی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

و اما در پایان...

یک جرعه معرفت...

امام باقر(علیه السلام) فرمودند:

شیعیان علی(ع)، کسانی هستند که در راه پیروی از ما، بخشش کرده و از جان خود می گذرند؛ در راه محبت ما یکدیگر را دوست می دارند؛ برای زنده نگه داشتن آئین ما، به دیدار همدیگر می روند؛ هنگامی که خشمگین می شوند، به کسی ستم روا نمی دارند؛ به هنگاه خوشی و لذت، از خط قرمزها عبور نمی کنند؛ برای همسایگان خویش، مایۀ برکت و رحمت هستند و برای همنشینان خویش، مایۀ آسایش و راحتی می باشند.»

فرازی از "دعای شب های جمعه": (کتاب مفاتیحُ الجِنان)

«فَيا مَن رَحمَتُهُ واسِعَةٌ، وَ عَفوُهُ عَظِيمٌ.»

ای کسی که رحمتش، وسیع و بخشش و گذشتش، بزرگ است.

فرازی از "کتاب صَحیفۀ سجّادیّه" که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

«أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَفْرِشنی مِهادَ كَرامَتِکَ، وَ أَوْرِدنی مَشارِعَ رَحمَتِکَ، وَ أَحْلِلنی بُحبُوحَةَ جَنَّتِکَ، وَ لا تَسُمنی بِالرَّدِّ عَنکَ، وَ لا تَحرِمنی بِالْخَيبَةِ مِنکَ.»   دعای41 - شماره1

خدایا بر محمد(ص) و آل او درود فرست؛ و بستر کرامتت را بر من بگستران؛ و مرا در آبشخورهای رحمتت وارد کن؛ و در وسط بهشت، جایم ده؛ و داغ مردود شدن از درگاهت را بر پیشانی ام مگذار؛ و به ناامیدی از درگاهت، مرا محروم نکن.

«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»

از ما عجیب نیست، دعایی نمی رسد     از تَحبِسُ الدُّعا، که صدایی نمی رسد

ما تَحبِسُ الدُّعا شدۀ نانِ شبهه ایم     آن جا که شبهه است، عطایی نمی رسد

پَر باز می کنم به پرم می خورم زمین     بال و پرِ شکسته به جایی نمی رسد

باید تنم پیِ سپرِ دیگری رود     با روزه های ما به نوایی نمی رسد

ای میزِبان، فدایِ تو و سفره چیدنت     آیا به این فقیر، غذایی نمی رسد؟

من سال ها منتظرِ یک ضمانتم     آخر چرا امام رضایی نمی رسد؟

 

 

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان هرمزگان، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.

برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.