قله کول جنو

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِن ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَنا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشّاكِرِينَ‏.»

ای پیامبر! بپرس: «در بد ترین وضعیتِ صحرا و دریا، چه کسی شما را از شرّ حوادث ناگوار، نجاتتان می دهد؟ درحالی که نالان و نهان، صدایش می زنید: «اگر از این مخمصه، نجاتمان بدهد، حتماً شکرگزارش می شویم.»

سوره أنعام - آیه63

نکاتی اجمالی در مورد آیه:

در این آیه بار دیگر خدا، دست مشرکان را گرفته و به درون فطرتشان مى بَرَد و در آن مخفیگاهِ اسرار آمیز، نور توحید و یکتاپرستى را به آن ها نشان مى دهد که اگر در کوه و دشت و دریا، با حوادث وحشتناک روبه رو شدید و هیچ شانسی، برای نجات نداشتید، آن لحظه شما فقط از خدا کمک می خواهید و این یعنی در فطرتِ خود، خدا را قبول دارید. مثلاً انسان در یک سفر دریایى، در شب تاریک و در حالی که امواج سهمگین، کشتی را از این سو به آن سو پرتاب می کند و یا مثلاً شخصی که در شبى تاریک، در میان بیابان، راه را گم کند و صداى وحشتناک حیوانات درنده، که در دل شب، طعمه اى براى خود مى جویند، از دور و نزدیک به گوش او رسد؛ در چنین لحظاتى است که انسان، همه چیز را به دست فراموشى مى سپارد و جز خودش و نور تابناکى که در اعماق جانش مى درخشد و او را به سوى مَبدئى مى خواند که تنها اوست که مى تواند، چنان مشکلاتى را حل کند را نمی بیند. این گونه حالات، دریچه هایى به جهان توحید و خداشناسى می باشند.

پیام های آیه:

یادآورى و توجه دادن انسان، به خلوص او در دعا به هنگام شدائد و سختی ها، از بهترین روش هاى خداشناسى است. «تدعونه تضرّعاً و خفیة»

انسان در سختى ها و شدائد، دست از كفر و شرک برداشته و مُوَحّد مى شود. «تدعونه تضرّعاً و خفیة»

انسان به تعهدات خود در برابر خدا، بى وفاست. «ثمّ أنتم تشركون»

راحتى و احساس رهایى و بى نیازى، زمینۀ غفلت از خدا و شرک به اوست. «قل اللَّه ینجّیكم منها و من كلّ كرب ثمّ انتم تُشركون»

 

 

صعود قله کول جنو - 3825متر

ازنا - استان لرستان

زمان اجرای برنامه: خرداد1400

رشته کوه اشترانکوه در استان لرستان، سرشار از مناظر حیرت انگیز و تماشایی می باشد. وجود قله ها، دره ها، رودخانه ها و آبشارهایی که در منطقه اشترانکوه قرار دارند، این منطقه را داخل مکان های دیدنی طراز اول کشور، قرار داده است. به جرعت می توان گفت که استان لرستان، با تمام جاذبه های طبیعی که دارد، بخش اعظم زیبایی خود را وامدار منطقه اشترانکوه می باشد.

رشته کوه اشترانکوه و طبیعت پیرامون آن، همان گونه که بهشت گردشگران می باشد، به شدت، مورد اقبال کوهنوردان و طبیعت گردان نیز قرار گرفته است. سالانه خیل عظیمی از کوهنوردان، به این منطقه می آیند و قله های دلخواه خود را صعود می کنند. بلند ترین و پر تردد ترین قله، در رشته کوه اشترانکوه، قله سنبران می باشد. این رشته کوه، قلۀ فنی هم کم ندارد که فنی ترین قله این منطقه، قله کول جنو، با ارتفاع 3825متر می باشد. به اعتقاد خیلی از کوهنوردان، بعد از مسیر گرده و دیوارۀ علم کوه، این قله، دومین قله فنی ایران، به حساب می آید. آمار نسبتاً بالای تلفات این قله نیز، مؤید این مطلب است.

کوهنوردانی که به دنبال ماجراجویی و چالش بیش تری هستند، صعود این قله را در دستور کار، قرار می دهند. بدیهی است که هر چه مسیر قله، سخت تر و وحشی تر باشد، مناظر اطراف آن دیدنی تر و شگفت انگیز تر می باشد، مثل قلل هیمالیا. صعود قله کول جنو، همراه با درگیری با سنگ و صخره است و حرکت روی تیغه ای که در دو طرفش پرتگاه است، هرچند تماشایی و آدرنالین زا می باشد، اما به شدت هم برگ ریزان است، چرا که کوچک ترین کار اضافه و اشتباه، منجر به سقوط چند صد متری می شود. نکته جالب این جاست که وقتی کوهنوردی می خواهد صعود تیغه را آغاز کند، باید به این نکته توجه داشته باشد که اگر روی تیغه رفت، دیگر باید تا قله، بالا برود و راه بازگشتی برای او نیست. زیرا پایین آمدن از روی این تیغه پر شیب، کار هرکسی نیست و بسیار خطرناک است. نکته دیگر این است که هر کی به پای تیغه می رسد، می گوید صعود این تیغه، نهایتاً یک ساعت به طول می انجامد، اما وقتی روی تیغه قرار می گیری، هر چه می روی و صعود می کنی، تمام نمی شود. به عنوان مثال، ما این تیغه را در 3ساعت و 30دقیقه، صعود کردیم.

 این قله، به غیر از دو جهت، از تمامی زوایا، به پرتگاه ختم می شود. مسیر صعود این قله، از تیغه ای که 475متر، ارتفاع دارد، می باشد و مسیر بازگشت، از دهلیز شرقی قله می باشد که یک شن اسکی بسیار پر شیب است و به سمت سنگ شصت خدا، ختم می گردد. در ادامه گزارش، بهتر با مسیر صعود این قله، آشنا می شوید.

روستای کمندان با ارتفاع 2040متر، در 20کیلومتری جنوب ازنا قرار دارد و جادۀ آن، کاملاً آسفالت است. در فاصلۀ 3کیلومتری شرق روستای کمندان، تفرجگاهی قرار دارد که کوهنوردانی که قصد صعود یک روزۀ قله را دارند، به عنوان کمپ، از آن استفاده می کنند. جاده دسترسی به این تفرجگاه، خاکی است و در ایام تعطیل، مسافران و گردشگران زیادی، خودشان را به این تفرجگاه می رسانند و در کنار خانواده، از طبیعت آن جا، بهره مند می شوند. از امکانات این تفرجگاه، می توان به سرویس بهداشتی آن اشاره کرد که در کنار جوی آب، رفاه بیش تری را برای مسافران، به ارمغان آورده است.

ما چون قصد صعود یک روزه به قله کول جنو را داریم، پس از خرید مایحتاج، با مینی بوس از شهر ازنا، در ساعت 11شب، به روستای کمندان می رسیم و از آن جا، مستقیم به تفرجگاه می رویم. خیلی سریع و پس از برپا کردن چادر و صرف شام، به خواب می رویم. این تفرجگاه، با ارتفاع 2130متر، 90متر مرتفع تر از روستای کمندان است.

مختصات تفرجگاه کمندان:

N  33.18.117          E  049.25.081

 

 

 

همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، مسیر صعود ما به قله با رنگ سبز و مسیر بازگشت، با رنگ آبی نشان داده شده است.

 

ساعت 4صبح، بیدار باش و صبحانه و در ساعت 5صبح، آغاز صعود.

 

 

 

مسیر برنامه، در ابتدا از دره ای شروع می شود. دره ای زیبا و پر آب، با مناظر لذت بخش و آرامش بخش.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پس از یک ساعت و 30دقیقه پیمایش، به سراب کمندان می رسیم که در ارتفاع 2511متری، واقع شده است. در غرب کشور، به چشمه های بزرگ، سراب می گویند.

 

مختصات سراب کمندان در ارتفاع 2511متری:

33°16'54.41" N, 49°25'40.97" E

 

 

 

 

 

 

 

 

 

قدری استراحت کنیم و سپس در پاکوبی که وجود دارد، ادامۀ مسیر را پیمایش می کنیم.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دورنمای قله کول جنو در سمت چپ تصویر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دورنمای پناهگاه کول جنو

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نمایی دیگر از پناهگاه

 

 

 

 

 

پس از پیمایش 2ساعت و 20دقیقه ای، در ساعت 8و 50دققیقه، به پناهگاه، می رسیم.

 

این پناهگاه دوطبقه، در ارتفاع 3021متری قرار دارد. مختصات جانپناه:

N  33.15.855          E  049.26.005

 

در اطراف پناهگاه، وجود یک چشمه پر آب و یک سرویس بهداشتی، کار کوهنوردان را ساده تر کرده است.

 

مسیر برنامه تا پناهگاه، بدون چالش و سختی، همراه است. اما از پناهگاه تا تیغه، چالش ها آغاز می شود و اوج دشواری کار، صعود تیغه است.

 

پس از 30دقیقه استراحت، به سمت تیغه حرکت می کنیم.

 

در ابتدا یک دست به سنگ ساده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عبور از یخچال های پر شیبی که بی خطر هم نیست.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پس از تراورس چند یخچال، به شیبی می رسیم که منتهی به تیغه می شود.

 

 

 

 

 

هر چه بالا تر می رویم، تیغۀ منتهی به قله، اندک اندک، قد می کشد و خودش را به ما نشان می دهد. منظره ای که حقیقتاً، بیان گر عظمت قله، می باشد و مو به تنمان سیخ می کند.

 

 

 

 

 

نمایی از تلاش یک گروه که در ابتدای تیغه، دیده می شوند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پانورامای زیبا از منطقه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پانورامای دیگر از منطقه

 

تصاویری زیبا از تیغه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به هر حال پس از پیمایش یک ساعته، 10و 30دقیقه، به پای تیغه می رسیم.

 

ارتفاع پای تیغه، 3350متر است و این یعنی ما باید 475متر، تیغه را صعود کنیم تا به قله برسیم. هرکسی بخواهد برگدد، باید از همین جا برگدد و اگر روی تیغه برویم، بازگشتن از روی آن، بسیار خطرآفرین است.

 

مسیر تیغه ای قله کول جنو را می توان به سه قسمت تقسیم کرد که قسمت اول آن، از سختی بیشتر و شیب عمودی تری، برخوردار است.

 

تصویر ماهواره ای دیگر از مسیر رفت و برگشت از قله

 

 

 

با استعانت از خدا و تمرکز بالا، صعود تیغه را آغاز می کنیم.

 

حرکت گروه، کند تر از آن چه که تصور می رفت، می باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بر روی تیغه، ناخودآگاه، حرف های اضافه و شوخی های متفرقه، کمتر به گوش می خورد و همۀ اعضای تیم، به طور جدی، تمرکزشان، روی صعود می باشد. ذره ای حرکت اضافه و اشتباه، می تواند عواقب بدی را به همراه داشته باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

با سرعت بسیار پایین و احتیاط فراوان در حال طی مسیر هستیم.چالش هایی در ابتدای مسیر داریم و بعضاً در شناسایی مسیر، به مشکل بر می خوریم  و سعی می کنیم که بهترین مسیر را انتخاب کنیم. ارتفاع بسیار زیادی را بالا آمده ایم و باید بسیار با آرامش، مسیر را عبور کنیم.ذره ای استرس در مسیر می تواند، کار را متوقف کند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

یک سوم ابتدایی صعود تیغه، به پایان می رسد و ما سوار بر یک سوم میانی تیغه می شویم.

 

 

 

 

 

 

 

بر روی تیغه، فضای مناسبی برای استراحت کردن دسته جمعی، وجود ندارد و بیش تر از دو الی  سه نفر، نمی توانند استراحت کنند.

 

 

 

 

 

 

 

گاه گاهی، باد شدیدی می وزد که اگر مراقب نباشیم، خطرساز می شود و تعادلمان را بر هم می زند.

 

 

 

 

 

 

 

عبور از تیغه ای که دو طرف آن پرتگاه است، کاری بس هولناک است. برگ ریزان واقعی.

 

با احتیاط و دل نگرانی فراوان، یک سوم میانی تیغه هم به اتمام می رسد و ما خودمان را به یک سوم پایانی تیغه، می رسانیم.

 

 

 

در ابتدای یک سوم پایانی تیغه، مسیر صعود، به اندازۀ چند متر، عمودی می شود و دوباره کار ما را مشکل تر می کند.

 

 

 

 

 

در برخی از قسمت های تیغه، به گونه ای بود که پای چپمان را در سمت چپ تیغه و پای راستمان را در سمت راست تیغه، قرار می دادیم و چهار دست و پا، حرکت می کردیم.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

هر چه می رویم، اعضای تیم می گویند پس کی تمام می شود!؟

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

علامتی در مسیر صعود

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بیش از 3ساعت است که اعضای تیم، به صورت دست به سنگ و به صورت چهار دست و پا، قرار دارند که طبیعتاً هم دست ها و هم پاها و هم کمر را به شدت درگیر کرده است و این خستگی کلافه کننده، به همراه دلهره و استرسی که در این مسیر سرسخت، وجود دارد، کار صعود را به طرز مضاعفی، دشوار تر کرده است.

 

 

 

 

 

تلاش گروه در یک سوم پایانی تیغه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

رخ شرقی خط الرأس اشترانکوه از چشم انداز حوالی قله کول جنو

 

 

 

نهایتاً در ساعت 2عصر، اعضای تیم، با همت و توانی فوق العاده، یک سوم پایانی تیغه را هم پشت سر گذاشته و قله خاص و منحصر به فرد کول جنو، صعود می شود و بالأخره گروه، پس از 3ساعت و 30دقیقه، یک نفس تازه می کشد.

 

مختصات قله کول جنو با ارتفاع 3825متر:

N  33.15.104          E  049.25.741

 

 

 

پس از استراحتی کوتاه و مختصر شادی صعود، به سمت پایین، سرازیر می شویم.

 

 

 

مسیر بازگشت، به سمت مسیر سنگ شصت خدا است که البته امن تر از تیغه می باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تابلویی که در بین مسیر قله و سنگ شصت خدا نصب شده است.

 

 

 

پس از یک ساعت پیمایش، به سنگ شصت خدا می رسیم و اندکی استراحت می کنیم.

 

نمایی از تلاش یک گروه در بالای قله

 

تصاویری از تیغه، که مسیر صعود قله می باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از سنگ شصت خدا، با احتیاط، خودمان را به یخچال می رسانیم.

 

رخ شمالی قله کول جنو

 

نمایی زیبا از تیغه که صعود شد

 

تصاویری زیبا از یخچال زیر قله

 

 

 

 

 

 

 

نمایی دیگر از رخ شمالی قله کول جنو

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دو تصویر استثنایی از تیغه و قله که صعود شد. نمایی که بیانگر دشواری مسیر صعود قله کول جنو می باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

جوی آبی که از ذوب شدن برف ها به وجود آمده است.

 

 

 

پس از دو ساعت پیمایش از یخچال زیر قله، به جانپناه می رسیم.

 

چند تصویر از پناهگاه

 

 

 

بدون هدر دادن وقت، به سمت پایین، حرکت می کنیم.

 

مناظر زیبای بهاری در مسیر بازگشت از پناهگاه به تفرجگاه کمندان

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دورنمای قله کول جنو که در سمت چپ تصویر دیده می شود.

 

 

 

 

 

حیات وحش منطقه

 

نمایی بسیار زیبا و تماشایی از تیغه و قله کول جنو

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نمایی از دره ای که منتهی به تونل برفی می شود و یکی از جاذبه های روستای کمندان محسوب می شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

طبیعت بسیار زیبای بهاری در پیرامون تفرجگاه کمندان

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نهایتاً این برنامۀ چالشی و خشن، در ساعت 7عصر، به پایان می رسد. برنامه ای که مسافت آن،21کیلومتر و در 14ساعت، اجرا شد.

و اما در پایان...

یک جرعه معرفت...

امام صادق(علیه السلام) فرمودند:

«مؤمن، بر گردن مؤمن، هفت حق دارد که از طرف خداوند عزیز، بر او واجب شده است و خداوند، دربارۀ آن ها بازپرسی خواهد کرد: در چشمش او را بزرگ دارد. از اعماق وجود، او را دوست بدارد. از دارایی خودش به او ببخشد. آن چه برای خود می پسندد، برای او هم بپسندد. غیبت او را بر خود حرام کند. هنگام بیماری اش از او دیدن کند. جنازۀ او را بدرقه و تشییع نماید. پس از مرگش از او جز خوبی نگوید.»

فرازی از "دعای شب جمعه": (کتاب مفاتیحُ الجِنان)

«أللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَب لِى ثَباتَ الْيَقِينِ، وَ مَحضَ الْإِخلاصِ، وَ شَرَفَ التَّوْحِيدِ، وَ دَوَامَ الإسْتِقامَةِ، وَ مَعدِنَ الصَّبرِ وَ الرِّضا بِالْقَضاءِ وَ الْقَدَرِ. يا قاضِىَ حَوائِجِ السّائِلِينَ، يا مَن يَعلَمُ ما فِى ضَمِيرِ الصّامِتِينَ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ؛ وَ اسْتَجِب دُعائِى، وَ اغْفِر ذَنبِى، وَ أَوْسِع رِزقِى، وَ اقْضِ حَوَائِجِى فِى نَفسِى وَ إِخوانِى فِى دِينِى وَ أَهلِى.»

خدایا بر محمد و آل او درود فرست و این حقایق را بر من ببخش: پایداری بر یقین؛ نهایت اخلاص؛ شایستگی یگانه پرستی؛ مداومت بر استقامت؛ نهایت صبر و شکیبایی؛ راضی بودن به قضا و قدر إلهی. ای کسی که حاجت سائلان را روا می داری و از نهاد و درون افراد، با خبر هستی؛ بر محمد و آل او درود فرست و دعایم را اجابت کن؛ و گناهانم را بیامرز؛ و روزی ام را فراوان گردان؛ و حوائج خودم و برادرانم و خانواده ام را برآورده کن.

فرازی از "کتاب صَحیفۀ سجّادیّه" که مناجات امام سجّاد(علیه السّلام) با خداوند می باشد:

«أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ جَنِّبنا الْإِلْحادَ فِي تَوْحِيدِکَ، وَ الْتَّقصِيرَ فی تَمجِيدِکَ، وَ الشَّکَّ فی دِينِکَ، وَ الْعَمَى عَن سَبِيلِکَ، وَ الْإِغفالَ لِحُرمَتِکَ، وَ الِانخِدَاعَ لِعَدُوِّکَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ.»

خدا بر محمد(ص) و آل او درود فرست؛ و ما را از این حالات و خصلت های بد، دور نگهدار: انحراف از یگانگی و توحیدت؛ کوتاهی در سپاسگزاری و ستایشت؛ شک و تردید در دینت؛ گمراهی از راهت؛ بی‌ احترامی به حرمتت؛ و گول خوردن از دشمنت که شیطان رانده‌ شده است.   دعای44 - شماره13

«به امید ظهور یگانه مُنجی عالَم»

جز رحمتِ چشمانِ تو دنیا چه می خواهد؟     چشمه، به غیرِ آب، از دریا چه می خواهد؟

حالا که موسی ام شدی راهی نشانم ده     غیر از نجات، این قوم، از موسی چه می خواهد؟

شاید بپرسی از چه دنبالِ دَمَت هستم؟     دل مرده نوعاً از دمِ عیسی چه می خواهد؟

پیغام و پَسغام، یعنی یادِ ما هستی     مجنون به جز پیغام، از لیلا چه می خواهد؟

پیراهنی بفرست شاید زنده ماندم من     جز دلخوشی، یعقوبِ نابینا چه می خواهد؟

تا کیسۀ ما پر شود احسانِ تو کافی است     مسکین به جز خیرات، از آقا نمی خواهد؟

چیزِ مهمی نیست این که ما چه می خواهیم     باید ببینیم آن جناب از ما چه می خواهد؟

 

 

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در استان لرستان، اینجا را کلیک نمایید.

لطفاً برای مشاهدۀ سایر سفرنامه های من در ایران، اینجا را کلیک نمایید.

برای مشاهدۀ صفحه اصلی سایت، اینجا را کلیک نمایید.